Autor: Robert P. Stępień

Ponosząc wydatki na budowę dróg i innej infrastruktury dla nieruchomości planowanych do sprzedaży lub wydzierżawienia, gmina kieruje się przede wszystkim interesem gospodarczym. Działa więc jak przedsiębiorca, czyli podatnik VAT – orzekł NSA.

Nie ma PIT od wypłaty przez spółkę z o.o., powstałą z przekształcenia przedsiębiorstwa osoby fizycznej, zysków osiągniętych przez tę osobę jeszcze przed przekształceniem i raz już opodatkowanych – orzekł NSA.

Wydatki spółki na artykuły spożywcze czy usługi gastronomiczne dla osób świadczących pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej lub samozatrudnienia nie są związane z przychodami spółki, więc nie mogą być uznane za koszty – orzekł NSA.

Osoba, która poręczyła cudzy kredyt, nie może skorzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o PIT – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Zwrot wydatków za korzystanie z prywatnego samochodu do celów służbowych jest przychodem podlegającym zasadniczo opodatkowaniu, chyba że w grę wchodzi ustawowe zwolnienie – orzekł NSA.

Umowa ubezpieczenia nie jest podobna do umowy gwarancji i jako niewymieniona w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT nie jest objęta w Polsce podatkiem u źródła – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Darmowe nakłady poczynione przez inwestora na rzecz innego podmiotu to usługi nieopodatkowane VAT. Ale jeśli takie przekazanie ma choćby pośredni związek z działalnością opodatkowaną VAT, to inwestor ma prawo odliczyć VAT naliczony – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

W stanie prawnym obowiązującym przed 2022 r. wycofanie części wkładu ze spółki komandytowej i otrzymanie w zamian środków pieniężnych było neutralne podatkowo – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.

Nie można mówić o zgodzie współwłaściciela na korzystanie z nieruchomości wyłącznie przez pozostałych współwłaścicieli, jeżeli od chwili uzyskania swojego udziału podejmuje on wszelkie czynności, by ten stan rzeczy zmienić – orzekł NSA.

Chcąc uznać umowę agencyjną za podobną do umów wskazanych wprost w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, należy wykazać, że elementy charakterystyczne dla świadczeń nazwanych przeważają nad cechami charakterystycznymi dla świadczeń niewymienionych w tym przepisie – orzekł NSA w dwóch wyrokach.