Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnie w uchwale, czy polski płatnik wypłacający za granicę należności opodatkowane u źródła musi się kierować angielskojęzyczną wersją umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, czy stosować się do jej polskiej wersji.
Czy przedsiębiorca, który wynajmuje lokale mieszkalne w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, powinien płacić podatek od nieruchomości według najwyższej stawki czy najniższej? Na to pytanie odpowie 21 października br. w uchwale Naczelny Sąd Administracyjny.
Unijna Rada ds. Gospodarczych i Finansowych (ECOFIN) nie osiągnęła dziś kompromisu w sprawie przyjęcia kompleksowej reformy systemu VAT. Podobnie jak miesiąc wcześniej sprzeciw wyraziła Estonia.
Usługobiorca nie ma stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie Unii Europejskiej tylko dlatego, że zamówił wykonanie usługi kompleksowej u podmiotu powiązanego – orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE.
Ubiegłotygodniowy wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE wydany w polskiej sprawie akcyzowej pozwoli firmom energochłonnym na podatkowe oszczędności. W niektórych sytuacjach mogą one wynieść nawet miliony złotych.
Nawet krótkotrwała praca zdalna za granicą świadczona na rzecz polskiego pracodawcy lub kontrahenta może być traktowana jak posiadanie zagranicznego zakładu, a więc rodzić konieczność płacenia części podatku w innym kraju – potwierdza fiskus w kolejnych interpretacjach indywidualnych.
Zagraniczny przedsiębiorca, który realizuje w Polsce inwestycję budowlaną dłużej, niż przewiduje termin określony w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania między oboma państwami, zapłaci polski podatek za cały okres prowadzonych prac.
Większa ilość przedsiębiorców spełni definicję zakładu energochłonnnego i w konsekwencji skorzysta z przewidzianego dla nich zwolnienia od podatku akcyzowego. Takiego prawa nie będą jednak mieli jeśli równolegle korzystają z innego zwolnienia ustawowego.
Nie można odliczyć dwukrotnie kosztów poniesionych w celu zwiększenia przychodów ze sprzedaży produktu, który został wyłącznie zmodyfikowany przez podatnika, a nie samodzielnie przez niego wytworzony – wynika z interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej.
Od początku 2025 r. nie będzie wątpliwości, że podatek od wpłat internautów za dostęp do usług artystycznych, rozrywkowych, kulturalnych, edukacyjnych itp. powinien być płacony w kraju konsumenta.
