Autor: Marcin Szymankiewicz

Spółka z o.o. (zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT UE) kupiła od spółki niemieckiej niezabudowany grunt stanowiący teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Sprzedawca jest podatnikiem VAT i VAT UE w Niemczech i nie ma w Polsce ani siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a także nie jest zarejestrowany w Polsce dla celów VAT. Która spółka (polska czy niemiecka) powinna rozliczyć VAT od tej dostawy gruntu?

Spółka energetyczna planuje budowę nowej elektrowni wodnej, która zostanie zaliczona do środków trwałych spółki. Budowa tej elektrowni wodnej wymaga rozbiórki wału przeciwpowodziowego na działce należącej do Skarbu Państwa oraz wybudowania nowego na gruntach należących do spółki. Prace te zostaną wykonane na podstawie pozwolenia wodnoprawnego. Aby uregulować sprawy własnościowe, przewidziano następnie zamianę działek – tak by ostatecznie właścicielem wału przeciwpowodziowego był Skarb Państwa. Wyodrębnione koszty rozbiórki starego i budowy nowego wału przeciwpowodziowego, które poniesie spółka, nie zostaną uwzględnione w wartości nowo wytworzonych środków trwałych wchodzących w skład elektrowni, gdyż od początku wiadomo, że docelowo wał przeciwpowodziowy nie będzie należał do spółki i będzie eksploatowany przez Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych. Czy spółka może zaliczyć wydatki poniesione na rozbiórkę starego i budowę nowego wału przeciwpowodziowego wprost do kosztów uzyskania przychodów, a nie poprzez odpisy amortyzacyjne?

X spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) prowadzi działalność gospodarczą związaną z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników, w tym świadczy usługi doradztwa. Siedziba działalności gospodarczej spółki oraz jej jedyne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się w Polsce. Od grudnia 2024 r. spółka rozszerzyła zakres działalności o usługi dla osób z Azji (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) starających się o pracę w Polsce lub innych krajach UE. Świadczy je na rzecz osób mających stałe miejsce zamieszkania w swoich państwach pochodzenia, które w momencie wykonania usługi nie przebywają w Polsce ani w innym kraju UE.

X spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) prowadzi działalność gospodarczą związaną z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników, w tym świadczy usługi doradztwa. Siedziba działalności gospodarczej spółki oraz jej jedyne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się w Polsce. Od grudnia 2024 r. spółka rozszerzyła zakres działalności o usługi dla osób z Azji (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) starających się o pracę w Polsce lub innych krajach UE. Świadczy je na rzecz osób mających stałe miejsce zamieszkania w swoich państwach pochodzenia, które w momencie wykonania usługi nie przebywają w Polsce ani w innym kraju UE.

Y spółka z o.o. (podatnik VAT czynny i VAT UE), która zajmuje się krajowym przewozem osób, 21 listopada 2024 r. nabyła fabrycznie nowy autobus od firmy czeskiej (podatnik VAT i VAT UE w Czechach). Pojazd ten ma być wykorzystywany do świadczenia usług transportu pasażerów na terenie kraju i zostać zaliczony do środków trwałych spółki. Autobus został sprowadzony z Czech do Polski 25 listopada 2024 r. Dla potrzeb transakcji spółka Y przekazała czeskiemu kontrahentowi polski numer VAT UE (tj. poprzedzony prefiksem PL). Zakup został udokumentowany czeską fakturą na kwotę 480 000 zł (bez czeskiego VAT). Dokument był wystawiony 21 listopada 2024 r., a spółka Y otrzymała go 25 listopada 2024 r. łącznie z pojazdem. Cena autobusu obejmowała koszt jego przewozu do Polski, który poniósł czeski dostawca. Faktura została opłacona przelewem na rachunek bankowy kontrahenta 20 listopada 2024 r. Autobus był kompletny i zdatny do użytku, a 21 listopada 2024 r. spółka Y zarejestrowała go w wydziale komunikacji. Pojazd został oddany do użytku i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 28 listopada 2024 r. Spółka Y wybrała liniową metodę amortyzacji i ustawową 20-proc. roczną stawkę amortyzacji. Spółka Y rozlicza VAT i CIT na zasadach ogólnych. Jej rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, a VAT i zaliczki na CIT opłaca na zasadach ogólnych za okresy miesięczne. Pomiędzy spółką Y a czeskim kontrahentem nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Jak spółka powinna...

Pracownicy spółki, w której pracował mąż czytelniczki, zorganizowali zbiórkę środków pieniężnych na jego rzecz. Pracownicy nie chcieli, by ich kolega (tj. mąż czytelniczki) wiedział, który z nich i jaką kwotę wpłacił, dlatego każdy przekazał określoną kwotę swojemu pracodawcy. Spółka następnie przelała łącznie 21 040 zł na wspólny rachunek bankowy czytelniczki i jej męża. Żadna z kwot przekazanych przez pracowników (ok. 100 osób) na rzecz męża czytelniczki za pośrednictwem pracodawcy nie przekraczała 5733 zł (tj. progu opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w sytuacji, gdy nabywca jest zaliczany do III grupy podatkowej). Beneficjentem zbiórki miał być mąż czytelniczki, jednak zmarł on na kilka dni przed przelaniem tych środków przez pracodawcę. Czy w związku z otrzymaniem przelewu 21 040 zł na wspólny rachunek małżonków (tj. czytelniczki i jej zmarłego męża) czytelniczka musi zapłacić podatek od spadków i darowizn?

Spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) w ramach prowadzonej działalności świadczy m.in. usługi wynajmu samochodów ciężarowych i ciągników siodłowych. Klientami spółki są firmy. Strony ustaliły w umowie, że wynagrodzenie za wynajem pojazdu obejmuje – oprócz czynszu najmu – koszty dodatkowe, tj. koszt zatankowanego do samochodu paliwa, opłaty za przejazd płatnymi drogami (opłaty drogowe). Spółka wydaje najemcy kartę paliwową, którą można regulować opłaty za tankowane do pojazdu paliwo oraz opłaty drogowe. Czy usługa najmu samochodu ciężarowego lub ciągnika siodłowego, w ramach której najemca oprócz czynszu najmu ponosi koszty dodatkowe, stanowi jedno świadczenie złożone? Czy na wystawionej na rzecz najemcy pojazdu fakturze należy wskazać jedną kwotę za usługę wynajmu pojazdu, kalkulowaną jako koszt udostępnionego pojazdu wraz z kosztami dodatkowymi?

Y spółka z o.o. zorganizowała 4 października 2024 r. imprezę z okazji 35 lat istnienia firmy. Spotkanie to miało charakter zamknięty, a łącznie wzięło w nim udział 40 osób (20 pracowników i 20 osób towarzyszących). Głównymi celami imprezy były integracja pracowników, poprawa atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych, umocnienie poczucia lojalności i przynależności do firmy, co w konsekwencji miało się przyczynić do poprawy osiąganych przez spółkę wyników gospodarczo-ekonomicznych.

Y spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) prowadzi biuro architektoniczne. Spółka zajmuje się wyłącznie działalnością opodatkowaną VAT i jest właścicielem lokalu użytkowego, w którym mieszczą się jej siedziba i biuro. Lokal ten stanowi środek trwały spółki zamortyzowany w 40 proc. We wrześniu 2024 r. w wyniku powodzi lokal został zniszczony i konieczne było wykonanie prac remontowych. Zaczęły się one 27 września i zakończyły się protokołem zdawczo-odbiorczym 3 października 2024 r. Prace objęły m.in. wymianę paneli podłogowych, drzwi, okien, sanitariatów oraz tynków, a także malowanie. Miały one wyłącznie charakter odtworzeniowy, nie była to więc modernizacja.

Spółka z o.o. jest firmą produkcyjną, która rozlicza CIT na zasadach ogólnych, stosując 19-proc. stawkę. W wyniku powodzi na Śląsku we wrześniu 2024 r. zniszczeniu uległo kilka maszyn, które były środkami trwałymi spółki. Maszyny nie nadawały się do dalszego użytku i zostały wycofane (zlikwidowane) oraz wykreślone z ewidencji środków trwałych. We wrześniu 2024 r. spółka otrzymała odszkodowanie od towarzystwa ubezpieczeniowego za zniszczone w wyniku powodzi maszyny. Jak spółka powinna opodatkować to odszkodowanie na gruncie CIT?