Autor: Marcin Szymankiewicz

Przedsiębiorca (podatnik VAT czynny) prowadzi sklep internetowy, w którym sprzedaje m.in. dywany, pościel, ręczniki, meble. 14 marca 2025 r. otrzymał on od klienta indywidualnego na rachunek bankowy zaliczkę w wysokości 2460 zł na poczet krajowej dostawy kanapy. Sprzedaż została zaewidencjonowana 14 marca 2025 r. i udokumentowana paragonem fiskalnym na kwotę brutto 2460 zł, w tym VAT: 460 zł. Dostawa zamówionej kanapy jest przewidziana na kwiecień 2025 r. Przedsiębiorca rozlicza PIT na zasadach podatku liniowego, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową. Nie wybrał on ani kasowej metody VAT, o której mowa w art. 21 ustawy o VAT, ani kasowego PIT. Przedsiębiorca rozlicza VAT i PIT na zasadach ogólnych za okresy miesięczne. Pomiędzy sprzedawcą a klientem nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Jak przedsiębiorca powinien rozliczyć VAT i PIT od otrzymanej zaliczki za kanapę?

Przedsiębiorca (podatnik VAT czynny) w 1990 r. kupił budynek, który był oddany do użytku w tym samym roku. Od kwietnia 1997 r. był on wykorzystywany przez przedsiębiorcę do czynności opodatkowanych VAT i był ujęty w ewidencji środków trwałych. Budynek nie był wykorzystywany do prowadzenia działalności zwolnionej z VAT. Pierwsze zasiedlenie tego budynku odbyło się w 1990 r. W latach 2022–2024 przedsiębiorca odliczał VAT od rozbudowy i przebudowy poddasza. Z powodu problemów zdrowotnych przedsiębiorcy inwestycja ta nie została zakończona i oddana do użytkowania. Wydatki na rozbudowę i przebudowę poddasza były wyższe niż 30 proc. wartości początkowej budynku i stanowią nakłady na ulepszenie budynku w rozumieniu ustawy o PIT. 28 lutego 2025 r. przedsiębiorca zakończył prowadzenie działalności gospodarczej i złożył druk VAT-Z. Czy towary wykorzystane do zaniechanej inwestycji powinny być wykazane w remanencie likwidacyjnym sporządzanym na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy o VAT?

Wartość firmy można nie tylko kupić, lecz także otrzymać na podstawie umowy świadczenia w miejsce wykonania. Czy w tym ostatnim przypadku podatnik ma prawo do jej amortyzacji podatkowej?

X spółka z o.o. (podatnik VAT i VAT UE) jest firmą szkoleniową, natomiast nie jest uczelnią ani jednostką objętą systemem oświaty. Organizowane przez nią szkolenia nie mają akredytacji kuratora oświaty. Spółka 7 lutego 2025 r. przeprowadziła szkolenie wirtualne (online) z zakresu programowania. Nie była to usługa elektroniczna, gdyż nauczyciel przekazywał treść szkolenia za pomocą internetu (tzn. przez zdalne połączenie). W szkoleniu uczestniczyli także pracownicy firmy niemieckiej (podatnik VAT i VAT UE w Niemczech), której siedziba oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajdują się w Niemczech, natomiast nie ma ona stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Na udokumentowanie wykonanej usługi spółka wystawiła 10 lutego 2025 r. fakturę dla niemieckiego kontrahenta na 2000 zł brutto (kwota netto: 2000 zł, stawka VAT: NP), z adnotacją „odwrotne obciążenie”. Zapłatę za wykonaną usługę spółka otrzymała 12 lutego 2025 r. na rachunek bankowy. Rokiem podatkowym X jest rok kalendarzowy. Spółka rozlicza VAT i zaliczki na CIT na zasadach ogólnych za okresy miesięczne i właściwa dla niej jest stawka CIT w wysokości 19 proc. Jak spółka powinna rozliczyć wystawioną fakturę na gruncie VAT i CIT? ©℗

Spółka (zarejestrowany podatnik VAT czynny i podatnik VAT UE w Polsce) sprzedała stolarkę okienną firmie z Wielkiej Brytanii, która jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE we Francji. Brytyjska firma ma aktywny francuski numer VAT UE, weryfikowany w systemie VIES. Towary w wyniku dokonanych dostaw zostały przewiezione z Polski do Belgii, tj. innego państwa UE. Transportem towarów zajął się profesjonalny przewoźnik. Spółka zamiast tradycyjnego dokumentu przewozowego na potwierdzenie dokonania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT) otrzymuje informację systemową, która jest wygenerowana za pośrednictwem platformy logistycznej, oraz skan dokumentów w postaci przesłanego pliku PDF, zawierającego dokumenty przewozowe, tzw. CMR albo dowody dostawy wygenerowane z systemu odbiorcy towaru lub te dwa dokumenty łącznie. Spółka uwzględnia te transakcje w składanych miesięcznych informacjach podsumowujących VAT-UE. Czy spółka może rozpoznać transakcje jako WDT, a tym samym zastosować 0-proc. stawkę VAT?

Spółka z o.o. (zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i podatnik VAT UE) kupiła od spółki niemieckiej niezabudowany grunt stanowiący teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. Sprzedawca jest podatnikiem VAT i VAT UE w Niemczech i nie ma w Polsce ani siedziby działalności gospodarczej, ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, a także nie jest zarejestrowany w Polsce dla celów VAT. Która spółka (polska czy niemiecka) powinna rozliczyć VAT od tej dostawy gruntu?

Spółka energetyczna planuje budowę nowej elektrowni wodnej, która zostanie zaliczona do środków trwałych spółki. Budowa tej elektrowni wodnej wymaga rozbiórki wału przeciwpowodziowego na działce należącej do Skarbu Państwa oraz wybudowania nowego na gruntach należących do spółki. Prace te zostaną wykonane na podstawie pozwolenia wodnoprawnego. Aby uregulować sprawy własnościowe, przewidziano następnie zamianę działek – tak by ostatecznie właścicielem wału przeciwpowodziowego był Skarb Państwa. Wyodrębnione koszty rozbiórki starego i budowy nowego wału przeciwpowodziowego, które poniesie spółka, nie zostaną uwzględnione w wartości nowo wytworzonych środków trwałych wchodzących w skład elektrowni, gdyż od początku wiadomo, że docelowo wał przeciwpowodziowy nie będzie należał do spółki i będzie eksploatowany przez Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych. Czy spółka może zaliczyć wydatki poniesione na rozbiórkę starego i budowę nowego wału przeciwpowodziowego wprost do kosztów uzyskania przychodów, a nie poprzez odpisy amortyzacyjne?

X spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) prowadzi działalność gospodarczą związaną z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników, w tym świadczy usługi doradztwa. Siedziba działalności gospodarczej spółki oraz jej jedyne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się w Polsce. Od grudnia 2024 r. spółka rozszerzyła zakres działalności o usługi dla osób z Azji (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) starających się o pracę w Polsce lub innych krajach UE. Świadczy je na rzecz osób mających stałe miejsce zamieszkania w swoich państwach pochodzenia, które w momencie wykonania usługi nie przebywają w Polsce ani w innym kraju UE.

X spółka z o.o. (podatnik VAT czynny) prowadzi działalność gospodarczą związaną z wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników, w tym świadczy usługi doradztwa. Siedziba działalności gospodarczej spółki oraz jej jedyne stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajduje się w Polsce. Od grudnia 2024 r. spółka rozszerzyła zakres działalności o usługi dla osób z Azji (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) starających się o pracę w Polsce lub innych krajach UE. Świadczy je na rzecz osób mających stałe miejsce zamieszkania w swoich państwach pochodzenia, które w momencie wykonania usługi nie przebywają w Polsce ani w innym kraju UE.

Y spółka z o.o. (podatnik VAT czynny i VAT UE), która zajmuje się krajowym przewozem osób, 21 listopada 2024 r. nabyła fabrycznie nowy autobus od firmy czeskiej (podatnik VAT i VAT UE w Czechach). Pojazd ten ma być wykorzystywany do świadczenia usług transportu pasażerów na terenie kraju i zostać zaliczony do środków trwałych spółki. Autobus został sprowadzony z Czech do Polski 25 listopada 2024 r. Dla potrzeb transakcji spółka Y przekazała czeskiemu kontrahentowi polski numer VAT UE (tj. poprzedzony prefiksem PL). Zakup został udokumentowany czeską fakturą na kwotę 480 000 zł (bez czeskiego VAT). Dokument był wystawiony 21 listopada 2024 r., a spółka Y otrzymała go 25 listopada 2024 r. łącznie z pojazdem. Cena autobusu obejmowała koszt jego przewozu do Polski, który poniósł czeski dostawca. Faktura została opłacona przelewem na rachunek bankowy kontrahenta 20 listopada 2024 r. Autobus był kompletny i zdatny do użytku, a 21 listopada 2024 r. spółka Y zarejestrowała go w wydziale komunikacji. Pojazd został oddany do użytku i wprowadzony do ewidencji środków trwałych 28 listopada 2024 r. Spółka Y wybrała liniową metodę amortyzacji i ustawową 20-proc. roczną stawkę amortyzacji. Spółka Y rozlicza VAT i CIT na zasadach ogólnych. Jej rokiem podatkowym jest rok kalendarzowy, a VAT i zaliczki na CIT opłaca na zasadach ogólnych za okresy miesięczne. Pomiędzy spółką Y a czeskim kontrahentem nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Jak spółka powinna...