Autor: INFOR BIZNES Sp. z o. o.

<![CDATA[

Wejście w życie przepisów o nowym pliku JPK_VAT nie zmieni terminów składania deklaracji VAT oraz przesyłania informacji o ewidencji VAT. I tak:

deklaracje VAT za okresy miesięczne nadal będą składane w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą (art. 99 ust. 1 ustawy o VAT),deklaracje VAT za okresy kwartalne nadal będą składane w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po kwartale, którego dotyczą (art. 99 ust. 2 i 3 ustawy o VAT).

Z kolei informacje o ewidencji VAT nadal będą przesyłane w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą (art. 109 ust. 3b i 3c ustawy o VAT).

>>>> Więcej o nowym JPK_VAT przeczytasz w książce „Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją”<<<<

W świetle powyższego podatnicy składający deklaracje VAT za okresy miesięczne będą obowiązani przesyłać nowe pliki JPK_VAT (w wariancie JPK_V7M) w pełnym zakresie (tj. z wypełnioną zarówno częścią deklaracyjną, jak i częścią ewidencyjną) co miesiąc, w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą (art 109 ust. 3b ustawy o VAT). Natomiast podatnicy składający deklaracje VAT za okresy kwartalne:

za pierwszy miesiąc kwartału w terminie do 25 dnia drugiego miesiąca kwartału będą obowiązani przesłać nowy plik JPK_VAT (w wariancie JPK_V7K) jedynie w części dotyczącej ewidencji VAT,za drugi miesiąc kwartału w terminie do 25 dnia trzeciego miesiąca kwartału będą obowiązani przesłać nowy plik JPK_VAT (w wariancie JPK_V7K) jedynie w części dotyczącej ewidencji VAT,w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po zakończeniu danego kwartału będą obowiązani przesłać nowy plik JPK_VAT (w wariancie JPK_V7K) z wypełnionymi obiema częściami, z zastrzeżeniem, że w części deklaracyjnej będą obowiązani wskazać dane dotyczące całego zakończonego kwartału, a w części ewidencyjnej – jedynie trzeciego miesiąca tego kwartału.

Ważne: Jeżeli ostatni dzień terminu przypada na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, nowy plik JPK_VAT trzeba będzie przesłać najpóźniej następnego dnia po dniu lub dniach wolnych od pracy.

Terminy te będą ustalane z uwzględnieniem przepisów art. 12 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że jeżeli ostatni dzień terminu na przesłanie nowego pliku JPK_VAT będzie przypadać na sobotę lub dzień ustawowo wolny od pracy, to za ostatni dzień terminu uważany będzie następny dzień po dniu lub dniach wolnych od pracy (art. 12 § 5 Ordynacji podatkowej). Oznacza to również, że termin przesyłania nowego pliku JPK_VAT będzie uważany za zachowany, jeżeli przed jego upływem plik zostanie wysłany do organu podatkowego, a nadawca otrzyma urzędowe poświadczenie odbioru (art. 12 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej).

]]

<![CDATA[

Szefowa MRPiPS podczas wspólnej konferencji prasowej z ministrem edukacji Dariuszem Piontkowskim zapewniła, że szkoły są przygotowane na to, aby przy odpowiednich obostrzeniach dzieci wróciły do placówek.

Maląg zwróciła uwagę, że rząd zdaje sobie jednak sprawę z tego, że sytuacja jest dynamiczna, dlatego - jak przekazała - zdecydowano o wprowadzeniu możliwości otrzymywania dodatkowego zasiłku opiekuńczego do 20 września. "Oczywiście cały czas będziemy sytuację monitorować i w kontakcie z Ministerstwem Edukacji Narodowej kolejne decyzje będą podejmowane" - powiedziała minister.

Zaznaczyła, że dodatkowy zasiłek opiekuńczy będą mogli otrzymać rodzice dzieci do lat 8 w przypadku, gdy placówka - szkoła, przedszkole, żłobek będą zamknięte z powodu epidemii koronawirusa. Dodała, że zasiłek będzie przysługiwał również w sytuacjach, kiedy obostrzenia sanitarno-epidemiologiczne nie pozwolą, aby dzieci mogły w uczęszczać w normalnym trybie do placówki.

Przypomniała, że, tak jak do tej pory, dodatkowy zasiłek będzie przysługiwał także ubezpieczonym rodzicom dzieci do 16 lat, które mają orzeczenie o niepełnosprawności oraz do 18 lat, które mają orzeczenie o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Zasiłek będą mogli również otrzymać rodzice dzieci, które mają orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.

Maląg zapewniła, że w zależności od sytuacji epidemicznej w kraju zasiłek może zostać przedłużony.

Z kolei szef MEN podkreślił, że zasiłki opiekuńcze były tematem, który bardzo często pojawiał się na spotkaniach z samorządami. "To jest jedna z kwestii, którą chcieliśmy wyraźnie podkreślić, że wsłuchujemy się głosy tych, którzy mówią, co ewentualnie można byłoby zrobić, aby powrót do szkół był bezpieczny, aby rodzice w sytuacjach szczególnych mogli dziećmi się zaopiekować" - powiedział Piontkowski.

W marcu, w związku z epidemią COVID-19, rząd umożliwił korzystanie z dodatkowego zasiłku opiekuńczego rodzicom, którzy musieli zaopiekować się dzieckiem w czasie, gdy zajęcia w szkołach, przedszkolach i żłobkach były zawieszone. Początkowo dodatkowy zasiłek był przyznany na 14 dni, jednak rząd sukcesywnie przedłużał czas jego obowiązywania aż do 26 lipca.

Zasiłek opiekuńczy – zarówno dodatkowy z powodu COVID-19, jak i przyznawany na tzw. zasadach ogólnych – wynosi 80 proc. wynagrodzenia. Wypłaca się go za każdy dzień, w którym sprawowana jest opieka, również za dni ustawowo wolne od pracy.

Obecnie rodzice mogą korzystać z ogólnych przepisów dotyczących zasiłku opiekuńczego przyznawanego zgodnie z przepisami ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Taki zasiłek – w przypadku nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, a także w przypadku choroby niani – przysługuje ubezpieczonemu rodzicowi dziecka do lat 8 przez łączny okres 60 dni w roku (na wszystkie dzieci). Zasiłek opiekuńczy w wymiarze 60 dni w roku przysługuje również w przypadku choroby dziecka do ukończenia 14 lat.

]]

<![CDATA[

Nowe pliki JPK_VAT będą wysyłane na zasadach analogicznych do obowiązujących przy wysyłce obecnych plików JPK_VAT. Oznaczałoby to, że podatnicy będą mieli wybór pomiędzy:

skorzystaniem z aplikacji udostępnionej przez Ministerstwo Finansów (obecnie są to aplikacje e-mikrofirma oraz Klient JPK 2.0) wysyłką za pośrednictwem posiadającego taką funkcjonalność komercyjnego programu księgowego lub komercyjnej aplikacji on-line skorzystaniem z e-bramki JPK_VAT, która umożliwia przesyłanie JPK_VAT z różnych systemów operacyjnych (dostępnej obecnie pod adresem https://mikro-jpk.mf.gov.pl/)

Tak jak jest obecnie przy przesyłaniu plików JPK_VAT, również nowe pliki JPK_VAT będą mogły być, co do zasady, opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym albo podpisem zaufanym.

Po więcej odsyłamy do publikacji Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją >>>>>

Ponadto podatnicy będący osobami fizycznymi będą mogli opatrywać przesyłane pliki JPK_VAT zestawem unikatowych danych w postaci elektronicznej dotyczących tego podatnika, obejmującym:

identyfikator podatkowy NIP albo identyfikator podatkowy numer PESEL;imię (pierwsze) i nazwiskodatę urodzenia;kwotę przychodu wykazaną odpowiednio w zeznaniu PIT złożonym w poprzednim roku podatkowym.

Dowodem prawidłowego wysłania nowego pliku JPK_VAT najprawdopodobniej pozostanie uzyskanie dla wysłanego pliku statusu 200 „Przetwarzanie dokumentu zakończone poprawnie. Wygenerowano UPO”.

WAŻNE! Aktualne zapewne pozostanie wyjaśnienie Ministerstwa Finansów dotyczące znaczenia komunikatów o błędach przy wysyłce JPK_VAT. Potwierdza to odpowiedź Ministerstwa na jedno z pytań dotyczących dotychczasowego pliku JPK_VAT:

401 – Weryfikacja negatywna – dokument niezgodny ze schematem XSD403 – Dokument z niepoprawnym podpisem404 – Dokument z nieważnym certyfikatem (użyto niewłaściwego certyfikatu do szyfrowania lub jego brak)405 – Dokument z odwołanym certyfikatem406 – Dokument z certyfikatem z nieobsługiwanym dostawcą407 – Przesłałeś duplikat dokumentu. Numer referencyjny oryginału to XXXXXXXX.408 – Dokument zawiera błędy uniemożliwiające jego przetworzenie409 – Dokument zawiera niewłaściwą ilość i/lub rodzaj elementów410 – Przesłane pliki nie są prawidłowym archiwum ZIP411 – Błąd podczas scalania dokumentu (dokument nieprawidłowo podzielony)412 – Dokument nieprawidłowo zaszyfrowany413 – Suma kontrolna dokumentu niezgodna z deklarowaną wartością414 – Suma kontrolna części dokumentu (pliku ……. ) niezgodna z deklarowaną wartością415 – Przesłany rodzaj dokumentu nie jest obsługiwany w systemie – czytamy w odpowiedzi Ministerstwa na jedno z pytań dotyczących dotychczasowego pliku JPK_VAT

]]

<![CDATA[

Prawo do ubiegania się o taką rekompensatę potwierdził niedawno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi.

Natomiast dane o zwrotach VAT w okresie 2010–2019 przedstawił 18 sierpnia br. wiceminister finansów Piotr Dziedzic w odpowiedzi na poselską interpelację nr 9090.. Pokazują one, że w 2010 r. na zwrot VAT trzeba było czekać średnio 42,34 dnia, natomiast w 2018 r. – już tylko 35,38 dnia. Jednak w 2019 r. r. nastąpił odwrót tendencji i termin oczekiwania ponownie się wydłużył – do 39,96 dnia.

Przypomnijmy, że zasadniczo fiskus ma na to 60 dni od złożenia przez podatnika deklaracji z wykazaną nadwyżką podatku naliczonego nad należnym (art. 87 ust. 2 ustawy o VAT). Termin ten może być przedłużony, jeżeli urzędnicy nabiorą wątpliwości, czy zwrot faktycznie się należy.

Jednak – jak mówi Janina Fornalik, doradca podatkowy i partner w MDDP – nawet średni, prawie 40-dniowy termin jest nadal dość długi. – To duży kłopot dla firm, które muszą znaleźć inne środki na finansowanie działalności w tym czasie – zauważa ekspertka.

Dlaczego było szybciej

Co wpłynęło na skrócenie czasu oczekiwania na zwrot VAT w minionych latach?

Zdaniem Janiny Fornalik mógł się do tego przyczynić nowy tryb przyspieszonego zwrotu VAT, wprowadzony w połowie 2018 r. Polega on na zwrocie na rachunek VAT w ciągu 25 dni, bez możliwości przedłużenia tego terminu.

– Część podatników decyduje się na wystąpienie o zwrot VAT w tym trybie, mimo że możliwości wydatkowania środków z rachunku VAT są bardzo ograniczone – mówi ekspertka.

Dodaje, że w praktyce, nawet jeśli organy kontrolujące decydują się na przedłużenie kontroli w związku z koniecznością weryfikacji zasadności zwrotu, to często zwracają VAT w ustawowym terminie, żeby nie narazić się na zapłatę odsetek, gdyby zwrot okazałby się zasadny. W ten sposób na podatnika przerzucane są konsekwencje, jeżeli okaże się jednak, że wypłacony zwrot był niezasadny.

Ekspertka podkreśla, że postępowania dotyczące zwrotów VAT trwają przed sądem czasem kilka lat.

Szansa na odszkodowanie

Natomiast podatnicy, którzy z nieuzasadnionych powodów czekają latami na zwrot VAT, mają szansę na wygranie przed sądem powszechnym odszkodowania od Skarbu Państwa. Najpierw jednak muszą dowieść przed sądem administracyjnym, że fiskus bezpodstawnie przetrzymywał ich pieniądze.

Uzyskanie takiego orzeczenia nie jest proste, zwłaszcza gdy fiskus wypłaci w końcu zwrot VAT. Część sądów administracyjnych uznaje, że w takiej sytuacji sprawę należy umorzyć, czego przykładem wyroki WSA we Wrocławiu i Poznaniu o sygn. akt I SA/ Wr 553/18 oraz I SA/Po 168/18. Oba orzeczenia są prawomocne (podatnicy nie zaskarżyli ich do Naczelnego Sądu Administracyjnego).

Zdarza się jednak, że sąd orzeka inaczej.

Tak było w sprawie rozstrzygniętej w maju br. przez WSA w Łodzi (sygn. akt I SA/Łd 831/19). Chodziło o podatnika, który w 2016 r. wystąpił o zwrot 60 tys. zł VAT. Liczył na to, że dostanie go w ciągu 60 dni. Naczelnik urzędu skarbowego jednak przedłużał termin. Po upływie 2,5 roku i otrzymaniu kolejnego postanowienia przedłużającego mężczyzna złożył zażalenie.

Krótko potem VAT został mu zwrócony. W związku z tym dyrektor izby administracji skarbowej uznał, że nie musi zajmować się sprawą i umorzył postępowanie.

Mężczyzna nie uważał jednak, że sprawa jest zamknięta. Co prawda otrzymał pieniądze, ale uznał, że trzeba zbadać, czy urząd nie przetrzymywał ich bezprawnie.

Łódzki WSA przyznał mu rację. Uznał, że „umarzanie postępowania zażaleniowego przez organ odwoławczy za każdym razem, gdy organ dokona zwrotu VAT, oznaczałoby przyznanie organom podatkowym możliwości działania poza rzeczywistą kontrolą sądową”. Takie podejście do ochrony praw podatnika byłoby niczym innym jak akceptacją pozbawienia podatnika prawa do kontroli przez sąd rozstrzygnięć organów podatkowych – dodał WSA.

Podkreślił więc, że „dopóki kwestia zasadności zwrotu VAT nie zostanie prawomocnie przesądzona przez sądy administracyjne, podatnik ma prawo oczekiwać, że prawidłowość działania organów podatkowych zostanie również przez ten sąd oceniona”.

Zdaniem WSA nie można stwarzać fikcji ochrony praw podatnika (w tym wypadku prawa własności), zwłaszcza że w tego typu sprawach nie chodzi jedynie o zwrot VAT z odsetkami, ale również rekompensatę szkód, które w czasie przetrzymywania zwrotu VAT mogły zaistnieć.

WSA podkreślił, że prawomocny wyrok sądu administracyjnego umożliwia dochodzenie takiego odszkodowania od Skarbu Państwa. Wyrok ten jest jednak nieprawomocny.

Korzystne wyroki w tego typu sprawach zapadły też wcześniej w WSA we Wrocławiu (sygn. akt I SA/Wr 645/18) oraz w Poznaniu (sygn. akt I SA/Po 451/19). Jednak i one są nadal nieprawomocne. Zostały zaskarżone przez fiskusa do Naczelnego Sądu Administracyjnego. 

]]

<![CDATA[

Ustawa o VAT w art. 109 wymienia dwa rodzaje ewidencji. Ewidencja uproszczona jest prowadzona przez podatników korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego (tj. zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT). Ewidencja pełna jest zaś prowadzona przez pozostałych podatników.

Obowiązku prowadzenia ewidencji dla celów VAT nie mają jedynie: ■ rolnicy ryczałtowi (art. 117 pkt 2 ustawy o VAT) oraz ■ podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku VAT; podatnicy ci nie korzystają bowiem ze zwolnienia podmiotowego, w konsekwencji nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji uproszczonej, a jednocześnie nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji pełnej (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 lutego 2017 r.; 3063-ILPP1- -1.4512.9.2017.1.AK).

Ewidencja uproszczona

Ewidencja uproszczona to inaczej ewidencja sprzedaży za dany dzień. Musza ją prowadzić podatnicy korzystający z tzw. zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Przepisy nie określają wzoru ewidencji uproszczonej, lecz jedynie dane, jakie muszą wynikać z tej ewidencji. W konsekwencji podatnicy mają bardzo dużą swobodę w jej prowadzeniu.

Dozwolona jest w związku z tym każda forma ewidencji uproszczonej, z której wynika data oraz wartość dziennej sprzedaży oraz w której zapisy są dokonywane nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. W celu ułatwienia ustalenia momentu ewentualnej utraty prawa do zwolnienia podmiotowego wskazane jest, aby wartość sprzedaży była wykazywana w ewidencji nie tylko w ujęciu bieżącym, ale również w ujęciu narastającym.

W ramach ewidencji uproszczonej podatnicy powinni wykazywać sprzedaż. Z przepisów nie wynika, aby miała to być wyłącznie sprzedaż, która byłaby opodatkowana, gdyby nie fakt korzystania przez podatnika ze zwolnienia podmiotowego. W konsekwencji w uproszczonej ewidencji należy wykazywać również sprzedaż zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT albo na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie zwolnień od VAT. Podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego, u których występują dwa rodzaje sprzedaży (tj. sprzedaż uwzględniana przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego oraz sprzedaż nieuwzględniana przy ustalaniu tego prawa), powinni prowadzić ewidencję uproszczoną z podziałem na te dwa rodzaje sprzedaży.

Podkreślić należy, że ewidencja uproszczona nie będzie przesyłana w ramach nowego pliku JPK_VAT. Prowadzący tę ewidencję podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego nie są również, co do zasady, obowiązani do składania deklaracji VAT (nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca). W konsekwencji podatnicy prowadzący ewidencję uproszczoną najczęściej nie będą mieli obowiązku przesyłania nowego pliku JPK_VAT.

Pełna ewidencja VAT

W ramach nowego pliku JPK_VAT będzie przesyłana ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, a więc tzw. pełna ewidencja VAT. Obowiązek jej prowadzenia dotyczy wszystkich podatników, z wyjątkiem:

1) podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT (tj. rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień – j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 701 ze zm.) oraz 2) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT (czyli korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego).

Dane wykazywane w ewidencji VAT

W stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2020 r. nie istnieją przepisy określające szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji VAT. W art. 109 ust. 3 ustawy o VAT ogólnie jest jedynie wskazane, że ewidencja VAT powinna zawierać dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Od 1 października 2020 r. będzie inaczej. Co prawda w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT nadal ogólnie określona będzie wymagana treść ewidencji VAT, jednak będzie obowiązywać również rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach i w ewidencji, które będzie określać m.in. szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji.

Od 1 października 2020 r. ewidencja pełna powinna zawierać w szczególności dane dotyczące:

Rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku Kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego Kontrahentów Dowodów sprzedaży i zakupów

Czytaj więcej: Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją.

]]

<![CDATA[

Ustawa o VAT w art. 109 wymienia dwa rodzaje ewidencji. Ewidencja uproszczona jest prowadzona przez podatników korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego (tj. zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT). Ewidencja pełna jest zaś prowadzona przez pozostałych podatników.

Obowiązku prowadzenia ewidencji dla celów VAT nie mają jedynie: ■ rolnicy ryczałtowi (art. 117 pkt 2 ustawy o VAT) oraz ■ podatnicy wykonujący wyłącznie czynności zwolnione przedmiotowo od podatku VAT; podatnicy ci nie korzystają bowiem ze zwolnienia podmiotowego, w konsekwencji nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji uproszczonej, a jednocześnie nie są obowiązani do prowadzenia ewidencji pełnej (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 lutego 2017 r.; 3063-ILPP1- -1.4512.9.2017.1.AK).

Ewidencja uproszczona

Ewidencja uproszczona to inaczej ewidencja sprzedaży za dany dzień. Musza ją prowadzić podatnicy korzystający z tzw. zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Przepisy nie określają wzoru ewidencji uproszczonej, lecz jedynie dane, jakie muszą wynikać z tej ewidencji. W konsekwencji podatnicy mają bardzo dużą swobodę w jej prowadzeniu.

Dozwolona jest w związku z tym każda forma ewidencji uproszczonej, z której wynika data oraz wartość dziennej sprzedaży oraz w której zapisy są dokonywane nie później niż przed dokonaniem sprzedaży w dniu następnym. W celu ułatwienia ustalenia momentu ewentualnej utraty prawa do zwolnienia podmiotowego wskazane jest, aby wartość sprzedaży była wykazywana w ewidencji nie tylko w ujęciu bieżącym, ale również w ujęciu narastającym.

W ramach ewidencji uproszczonej podatnicy powinni wykazywać sprzedaż. Z przepisów nie wynika, aby miała to być wyłącznie sprzedaż, która byłaby opodatkowana, gdyby nie fakt korzystania przez podatnika ze zwolnienia podmiotowego. W konsekwencji w uproszczonej ewidencji należy wykazywać również sprzedaż zwolnioną na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy o VAT albo na podstawie przepisów rozporządzenia w sprawie zwolnień od VAT. Podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego, u których występują dwa rodzaje sprzedaży (tj. sprzedaż uwzględniana przy ustalaniu prawa do zwolnienia podmiotowego oraz sprzedaż nieuwzględniana przy ustalaniu tego prawa), powinni prowadzić ewidencję uproszczoną z podziałem na te dwa rodzaje sprzedaży.

Podkreślić należy, że ewidencja uproszczona nie będzie przesyłana w ramach nowego pliku JPK_VAT. Prowadzący tę ewidencję podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego nie są również, co do zasady, obowiązani do składania deklaracji VAT (nie jest to jednak zasada bezwzględnie obowiązująca). W konsekwencji podatnicy prowadzący ewidencję uproszczoną najczęściej nie będą mieli obowiązku przesyłania nowego pliku JPK_VAT.

Pełna ewidencja VAT

W ramach nowego pliku JPK_VAT będzie przesyłana ewidencja, o której mowa w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, a więc tzw. pełna ewidencja VAT. Obowiązek jej prowadzenia dotyczy wszystkich podatników, z wyjątkiem:

1) podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy o VAT (tj. rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień – j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 701 ze zm.) oraz 2) podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT (czyli korzystających z tzw. zwolnienia podmiotowego).

Dane wykazywane w ewidencji VAT

W stanie prawnym obowiązującym do 30 września 2020 r. nie istnieją przepisy określające szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji VAT. W art. 109 ust. 3 ustawy o VAT ogólnie jest jedynie wskazane, że ewidencja VAT powinna zawierać dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, korekt podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżającej kwotę podatku należnego, korekt podatku naliczonego, kwoty podatku podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu, a także inne dane służące identyfikacji poszczególnych transakcji, w tym numer, za pomocą którego kontrahent jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej.

Od 1 października 2020 r. będzie inaczej. Co prawda w art. 109 ust. 3 ustawy o VAT nadal ogólnie określona będzie wymagana treść ewidencji VAT, jednak będzie obowiązywać również rozporządzenie w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach i w ewidencji, które będzie określać m.in. szczegółowy zakres danych zawartych w ewidencji.

Od 1 października 2020 r. ewidencja pełna powinna zawierać w szczególności dane dotyczące:

Rodzaju sprzedaży i podstawy opodatkowania, wysokości kwoty podatku należnego, w tym korekty podatku należnego, z podziałem na stawki podatku Kwoty podatku naliczonego obniżającego kwotę podatku należnego, w tym korekty podatku naliczonego Kontrahentów Dowodów sprzedaży i zakupów

Czytaj więcej: Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją.

]]

<![CDATA[

Część podatników jest jednak obowiązana lub uprawniona do składania deklaracji VAT za okresy kwartalne. Deklaracje takie od 1 października 2020 r. będą przesyłane do urzędu skarbowego w ramach nowego pliku JPK_VAT w wariancie JPK_V7K.

Dwa warianty JPK_VAT:

JPK_V7M – dla podatników, którzy rozliczają się miesięcznie.JPK_V7K – dla podatników, którzy rozliczają się kwartalnie.Kwartalne deklaracje VAT

Deklaracje VAT za okresy kwartalne są składane przede wszystkim przez małych podatników w rozumieniu VAT, którzy wybrali metodę kasową (art. 99 ust. 2 ustawy o VAT). Dla podatników tych deklaracje kwartalne są domyślnie składanymi deklaracjami VAT, a w konsekwencji nie muszą oni wybierać ich składania.

>>>> Więcej o nowym JPK_VAT przeczytasz w książce „Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją”<<<<

W tym miejscu warto wyjaśnić kim są mali podatnicy. W rozumieniu VAT są to, co do zasady, podatnicy podatku od towarów i usług, u których wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1 200 000 euro (art. 2 pkt 25 lit. a ustawy o VAT).

Nie dotyczy to podatników prowadzących przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzających funduszami inwestycyjnymi, zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi, będących agentami, zleceniobiorcami lub innymi osobami świadczącymi usługi o podobnym charakterze (z wyjątkiem komisu). Podatnicy tacy są małymi przedsiębiorcami, jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej kwocie 45 000 euro (art. 2 pkt 25 lit. b ustawy o VAT).

Na składanie deklaracji VAT za okresy kwartalne mogą się również zdecydować inni mali podatnicy w rozumieniu VAT (tj. inni mali podatnicy niż ci, którzy wybrali metodę kasową). Wybór ten jest dokonywany w drodze pisemnego zawiadomienia właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego, które – aby było skuteczne – musi być dokonane najpóźniej do 25 dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa.

Wydaje się, że dla dokonania takiego zawiadomienia wystarczająca jest stosowna aktualizacja zgłoszenia VAT-R. Jednak ze względów profilaktycznych zawiadomienie takie może zostać dokonane również w formie odrębnego pisma.

]]

<![CDATA[

Z punktu widzenia obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących sprzedaż występującą u podatników można podzielić na podlegającą obowiązkowi ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących oraz niepodlegającą temu obowiązkowi.

Więcej na ten temat przeczytasz w naszej książce "Nowy JPK_VAT z deklaracją i ewidencją" >>>>>

Sprzedaż podlegająca obowiązkowi ewidencjonowania

Sprzedaż niepodlegająca obowiązkowi ewidencjonowania

1)  sprzedaż na rzecz osób fizycznych nie- prowadzących działalności gospodar- czej, w tym sprzedaż na rzecz osób fi- zycznych prowadzących działalność gospodarczą, którzy zakupów dokonują prywatnie,

2)  sprzedaż na rzecz rolników ryczałto- wych (definicję rolnika ryczałtowego określa art. 2 pkt 19 ustawy o VAT)

1)  sprzedaż na rzecz osób fizycznych prowadzących dzia- łalność gospodarczą (jeśli zakupów dokonują w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą), z wyjątkiem sprzedaży na rzecz rolników ryczałtowych,

2)  sprzedaż na rzecz osób prawnych (np. spółek kapitało- wych, tj. spółek z o.o. oraz spółek akcyjnych, spółdzielni, fundacji, stowarzyszeń rejestrowych, związków zawodo- wych),

3)  sprzedaż na rzecz jednostek organizacyjnych niemają- cych osobowości prawnej (np. spółek cywilnych, spółek osobowych, spółek kapitałowych w organizacji, stowarzy- szeń zwykłych, wspólnot mieszkaniowych),

4)  sprzedaż dokonywana przez podatników prywatnie, w tym sprzedaż składników majątku uprzednio przeka- zanych na cele osobiste (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 16 maja 2013 r., ITPP1/443-184/13/AJ)

Zastrzec jednak należy, że nie zawsze sprzedaż podlegająca obowiązkowi ewidencjonowania musi być fak- tycznie ewidencjonowana. Istnieją bowiem zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, które w latach 2019– 2021 określa rozporządzenie Ministra Finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Od 1 maja 2019 r. obowiązują przepisy dotyczące tzw. kas online. Kasami tymi są kasy rejestrujące umożliwiające połączenie i przesyłanie informacji między kasą rejestrującą a tzw. Centralnym Repozytorium Kas.

Rodzaje kas rejestrujących

Teoretycznie z obowiązującego od 1 maja 2019 r. brzmienia art. 111 ust. 6a ustawy o VAT wynika obowią- zek używania do ewidencjonowania kas online. Jednak na podstawie art. 145a ust. 1 ustawy o VAT nadal istnieje możliwość ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu dotychczas stosowanych kas rejestrujących, tj. kas z papierowym lub elektronicznym zapisem kopii. A zatem w obecnym stanie prawnym do ewidencjonowania sprzedaży mogą być używane trzy rodzaje kas rejestrujących. Są to:

1) kasy rejestrujące z papierowym zapisem kopii,2) kasy rejestrujące z elektronicznym zapisem kopii,3) kasy online.

Ograniczenia możliwości stosowania kas rejestrujących z papierowym lub elektronicznym zapisem kopii

Możliwość używania kas rejestrujących z papierowym lub elektronicznym zapisem kopii jest ograniczana. Następuje to na trzy sposoby, tj. poprzez:

1) ograniczenie dostępności kas z kopią papierową oraz kas z elektronicznym zapisem kopii; z końcem sierpnia 2019 r. została wyłączona możliwość wprowadzania do obrotu kas rejestrujących z papierowym zapisem kopii, a z końcem 2022 r. zostanie wyłączona możliwość wprowadzania do obrotu kas z elektronicznym zapisem kopii (art. 8 ustawy z 15 marca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach – Dz.U. poz. 675),2) wyłączenie możliwości wymiany pamięci fiskalnej w kasach rejestrującej z papierowym zapisem kopii (art. 145a ust. 5 ustawy o VAT); powoduje to, że podatnicy stosujący kasy rejestrujące z kopią papierową po zapełnieniu pamięci fiskalnej będą zmuszeni nabywać nowe kasy rejestrujące, tj. kasy z zapisem elek- tronicznym lub kasy online,3) określenie terminów, po upływie których niektóre czynności muszą być ewidencjonowane za pomocą kas online (art. 145b ust. 1 ustawy o VAT).

]]

<![CDATA[

Sprawa, którą rozpatrywał SN, dotyczyła farmaceutki, która będąc właścicielką apteki, została zobowiązana do opłacania wyższych składek na samorząd aptekarski. Według aktualnych uchwał Naczelnej Rady Aptekarskiej wynoszą ono zasadniczo 75 zł, ale właściciele i kierujący aptekami zobowiązani są do opłacania składek w dużo niższej kwocie (40 zł). Zainteresowana wszczęła spór z Wielkopolską Okręgową Izbą Aptekarską, której była członkiem. Nie godząc się na wyższą stawkę, odmówiła w ogóle opłacania składek. W efekcie nie wnosiła tych należności przez blisko 10 lat (część z nich już się przedawniła). Stało się to powodem do wytoczenia sprawy dyscyplinarnej o naruszenie Kodeksu Etyki Aptekarza RP. Jego przepisy nakazują farmaceutom opłacać składki z tytułu przynależności do korporacji zawodowej.

Orzeczenie sądu Okręgowej Izby Aptekarskiej było jednoznaczne. Farmaceutka została uznana za winną naruszenia kodeksu etyki i wymierzono jej karę upomnienia. Naczelny Sąd Aptekarski podtrzymał to orzeczenie, a wskutek kasacji sprawa trafiła do SN. W trakcie postępowania przed tym ostatnim obrończyni obwinionej podnosiła, że spór z izbą aptekarską już się zakończył, a zainteresowana opłaciła już zaległe składki. Dlatego nie należy jej karać za przewinienie, którego skutki już zostały naprawione. SN nie uznał jednak tych argumentów za zasadne i oddalił kasację.

– Oceniając charakter tych składek, zresztą podobnie jak innych tego typu opłat na rzecz samorządów korporacji zawodowej, można uznać je za pewnego rodzaju podatek, choć w jakimś sensie dobrowolny – wskazał sędzia SN Jerzy Grubba.

Podkreślił, że podstawowe reguły dotyczące obowiązku opłacania podatków mogą być stosowane także w rozpatrywanej sprawie. A jedna z głównych zasad stanowi, że daniny publiczne należy płacić.

– Można się spierać co do wysokości takiego zobowiązania, ale nie zwalnia to z obowiązku regulowania tych należności. Mówiąc wprost: nie wolno kontestować obowiązku opłacania składek w ten sposób, że w ogóle ich się nie płaci. Takie zachowanie nie może być aprobowane – wyjaśnił sędzia Jerzy Grubba.

SN podkreślił, że wstąpienie do korporacji aptekarzy oznacza przyjęcie zobowiązania do wnoszenia opłat na działalność samorządu zawodowego. Są one przeznaczane na działalność i zadania organów tego ostatniego. W razie sporu co do ich wysokości członek korporacji powinien opłacać je przynajmniej w wysokości minimalnej, co do której nie będzie zasadniczo sporu. Nie może w ogóle zaprzestać ich opłacania. 

orzecznictwo

Postanowienie Sądu Najwyższego z 19 sierpnia 2020 r., sygn. I KK 55/20. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia

]]

<![CDATA[

Z końcem sierpnia upływa czas na wysłanie uproszczonego zgłoszenia rejestracyjnego AKC-RU (papierowo lub elektronicznie). Wynika to z nowelizacji z 19 lipca 2019 r. ustawy o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1556). Wprowadziła ona zmiany w obrocie paliwami opałowymi już od 1 września 2019 r., ale przez rok w okresie przejściowym (czyli do końca sierpnia 2020 r.) można jeszcze handlować olejem opałowym bez rejestracji.

Nowy obowiązek obejmie nie tylko sprzedawców, ale też podmioty zużywające olej. Mogą to być zarówno osoby fizyczne, jak i podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, np. gminy, szpitale – wyjaśnia w rozmowie z DGP Maria Rutka, dyrektor departamentu podatku akcyzowego w Ministerstwie Finansów (patrz rozmowa obok).

Zużywający nie muszą sami się rejestrować, może ich wyręczyć w tym upoważniony przez nich sprzedawca. W tym celu potrzebne będzie jednak pełnomocnictwo.

Jeżeli sprzedawcy i kupujący nie zarejestrują się do końca sierpnia, to od 1 września nie będą mogli sprzedawać ani kupować oleju do celów grzewczych.

Jak informuje MF na swojej stronie internetowej, ostatnim etapem rejestracji uproszczonej jest otrzymanie jej potwierdzenia.

Ci, którzy wysłali formularz rejestracyjny elektronicznie, ale go nie podpisali (profilem zaufanym, podpisem elektronicznym, podpisem celnym bądź tzw. kwotą przychodu), muszą iść do urzędu skarbowego i autoryzować zgłoszenie. Urzędnik musi potwierdzić w systemie (na podstawie przedstawionego mu dokumentu), że rejestrację wysłała właściwa osoba. Dopiero wtedy zgłoszenie będzie zakończone i będzie można pobrać potwierdzenie rejestracji. Na taką autoryzację jest 14 dni. Jeżeli sprzedawca bądź nabywca oleju nie zdąży, będzie musiał wysłać formularz jeszcze raz.

Informacje na temat zmian i rejestracji dostępne są na stronie puesc.gov.pl w zakładce „Paliwa opałowe”. 

Został tydzień na zgłoszenie się do urzędu skarbowego

Maria Rutka: Celem jest uszczelnienie systemu podatkowego w zakresie obrotu olejem opałowym i objęcie go systemem monitorowania.

Z końcem sierpnia br. upływa czas na rejestrację w urzędzie skarbowym podmiotów sprzedających i kupujących olej do celów opałowych. Kogo dokładnie dotyczy ten obowiązek?

Wszystkich, którzy od 1 września 2020 r. będą chcieli sprzedawać lub kupować olej opałowy do ogrzewania. Sprzedawca rejestruje się jako pośredniczący podmiot olejowy, natomiast nabywca, który będzie wykorzystywał olej opałowy do ogrzewania, jako zużywający podmiot olejowy.

Co grozi za brak rejestracji w terminie?

Niezarejestrowani nie będą mogli sprzedawać lub nabywać oleju opałowego do celów grzewczych. Wyjaśnię dokładnie te terminy: pośredniczącym podmiotem olejowym jest przedsiębiorca uprawniony do sprzedaży oleju opałowego, natomiast zużywającym podmiot olejowy jest podmiot, który zużywa zakupiony olej opałowy do celów grzewczych w swoim piecu (urządzeniu grzewczym).

Czy zużywający to osoba, która kupuje olej do ogrzewania swojego prywatnego domu?

Nie tylko. Zużywającym podmiotem mogą być zarówno osoby fizyczne, jak i podmioty nieprowadzące działalności gospodarczej, np. gminy, szpitale. Jeżeli więc po 31 sierpnia 2020 r. osoba nieprowadząca działalności gospodarczej, która zużywa w swoim piecu olej opałowy do ogrzania pomieszczeń, będzie chciała go kupić, powinna przed takim zakupem zarejestrować się w urzędzie skarbowym jako zużywający podmiot olejowy. Bez takiej rejestracji nie kupi oleju opałowego do celów grzewczych. Nie ma znaczenia, czy osoba ta kupowała go już wcześniej, czy robi to po raz pierwszy. Od 1 września musi się zarejestrować.

W jaki sposób można to zrobić?

Trzeba złożyć formularz uproszczonego zgłoszenia rejestracyjnego AKC-RU. Jego wzór został określony w załączniku do rozporządzenia z 21 sierpnia 2019 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją uproszczoną w zakresie podatku akcyzowego (Dz.U. poz. 1578).

Można to zrobić na dwa sposoby: elektronicznie, czyli nie wychodząc z domu, lub wypełniając papierowe zgłoszenie i składając je osobiście w urzędzie skarbowym lub przesyłając pocztą. Formularz AKC-RU jest dostępny w każdym urzędzie skarbowym. W razie wątpliwości można poprosić pracownika o pomoc przy wypełnianiu tego zgłoszenia.

Czy zgłoszenie można wysłać e-mailem?

Nie, elektronicznie można zarejestrować się tylko za pomocą Platformy Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC) albo za pomocą Portalu Podatkowego. W tym celu należy posłużyć się: profilem zaufanym, podpisem elektronicznym, podpisem celnym, bądź kwotą przychodu.

Na stronie Puesc.gov.pl w zakładce „Paliwa opałowe” została udostępniona instrukcja elektronicznej rejestracji. Można tam znaleźć również szczegółowe informacje o zmianach zasad przy sprzedaży i zakupie oleju opałowego do celów grzewczych po 1 września 2020 r.

Czy kupujący może upoważnić sprzedawcę oleju opałowego do załatwienia rejestracji w urzędzie skarbowym?

Tak, potrzebne jest jednak pisemne pełnomocnictwo. Jest ono zwolnione z opłaty skarbowej, podobnie jak i uzyskanie potwierdzenia rejestracji uproszczonej.

Co w sytuacji, gdy osoba fizyczna wykorzystuje urządzenia grzewcze zarówno do celów prywatnych (ogrzania prywatnego budynku), jak i do działalności gospodarczej?

Powinna złożyć jedno zgłoszenie rejestracyjne uproszczone, podając numer identyfikacji podatkowej (NIP) i wskazując wszystkie posiadane urządzenia grzewcze. Jeżeli natomiast prowadzi działalność gospodarczą, ale olej opałowy zużywa tylko do ogrzania prywatnych pomieszczeń, to powinna złożyć zgłoszenie rejestracyjne uproszone, posługując się numerem PESEL.

Z kolei osoby fizyczne zamieszkałe za granicą, które zgłaszają zużycie oleju opałowego w Polsce, powinny pamiętać, żeby w zgłoszeniu rejestracyjnym wskazać swoje miejsc pobytu w Polsce (adres pieca), a nie adres zamieszkania za granicą. Wówczas nie ma problemów z ustaleniem urzędu skarbowego właściwego do przyjęcia tego zgłoszenia.

Ile podmiotów już się zarejestrowało, a ile powinno to zrobić docelowo?

Do 13 sierpnia zarejestrowanych zostało ponad 50 tys. zużywających podmiotów olejowych oraz 679 pośredniczących podmiotów olejowych, a także 336 pośredniczących podmiotów olejowych, które jednocześnie zużywają go do celów grzewczych.

Trudno natomiast oszacować liczbę podmiotów, które powinny podlegać rejestracji na potrzeby obrotu olejem opałowym i które nie złożyły jeszcze zgłoszenia rejestracyjnego. Dlatego od dłuższego czasu informujemy o tym obowiązku.

Po co został on wprowadzony?

Celem jest uszczelnienie systemu podatkowego w zakresie obrotu olejem opałowym i objęcie go systemem monitorowania, o którym mowa w ustawie o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (tzw. ustawa SENT). Przyjęte rozwiązania zmniejszą też obowiązki administracyjne. Nie będzie już trzeba stosować papierowych oświadczeń o przeznaczeniu oleju opałowego do celów opałowych uzyskiwanych przy jego sprzedaży. Do zastosowania obniżonych stawek akcyzy będzie można wykorzystać system elektroniczny i złożyć takie oświadczenie w systemie SENT. 

]]