Author: INFOR BIZNES Sp. z o. o.

<![CDATA[

To ważna informacja, bo z przepisu przejściowego można byłoby wnioskować co innego – że obowiązek ten pojawi się dopiero w 2020 r.

Resort wyjaśnił też inne kwestie budzące wątpliwości. Z jego odpowiedzi wynika, że liczy się dzień przelewu – czy ma miejsce przed dniem 26. urodzin pracownika, czy już po tym dniu. Jeżeli wypłata nastąpi do dnia 26. urodzin włącznie, to zwolnienie wchodzi jeszcze w grę. Jeżeli po dniu 26. urodzin – to płatnik musi potrącić zaliczkę na podatek.

Przepis przejściowy

Wszystko to nie wynika wprost z nowych przepisów o zerowym PIT. W uzasadnieniu do projektu Ministerstwo Finansów napisało jedynie, że o uldze decydował będzie wiek podwładnego na moment uzyskania przychodu i że wiek ten trzeba ustalać z uwzględnieniem pełnej daty urodzenia, a nie tylko roku.

Co innego można by wnioskować z przepisu przejściowego zamieszczonego w nowelizacji z 4 lipca br. (Dz.U. poz. 1394). Chodzi o art. 5 ust. 3. Mówi on, że płatnik, stosując zwolnienie już w tym roku (na podstawie oświadczenia pracownika o prawie do preferencji na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy o PIT), nie pobiera zaliczek do końca miesiąca, w którym przychód jest zwolniony z podatku.

Z przepisu tego można byłoby więc wnioskować, że chodzi o zwolnienie do końca miesiąca, w którym przychód przekroczył limit kwotowy (w 2019 r. jest to 35 636,67 zł) lub w którym pracownik ukończył 26 lat (przychód i wiek to dwa niezależne kryteria zwolnienia).

Wydawać by się więc mogło, że jeszcze w tym roku dzień urodzin nie ma aż tak istotnego znaczenia. Zerowy PIT powinien przysługiwać do końca miesiąca, w którym podatnik ukończył 26. rok życia, bez względu na datę przelewu pensji.

Decyduje data urodzin

Z odpowiedzi Ministerstwa Finansów na pytanie DGP wynika jednak co innego. Już w tym roku liczy się data wypłaty wynagrodzenia – wyjaśnia resort. Tłumaczy więc, że jeżeli podatnik kończy 26 lat w 2019 r., np. we wrześniu, to zwolnienie ma zastosowanie również we wrześniu, ale wyłącznie do przychodów otrzymanych do dnia 26. urodzin, czyli nie później niż w dniu urodzin. Przy czym – jak dodaje MF – w tym wypadku „nie ustala się proporcji kwoty zwolnienia”.

Co to w praktyce oznacza? Liczy się dzień przelewu – czy ma miejsce przed dniem 26. urodzin pracownika, czy już po tym dniu (zakładając, że przychód pracownika nie przekroczył limitu kwotowego). Jeżeli wypłata nastąpi po dniu 26. urodzin, to płatnik ma obowiązek obliczyć i pobrać zaliczkę na podatek (patrz ramka z pełną odpowiedzią MF).

Przykład

Pracownik kończy 26 lat 17 października. Pensja za ten miesiąc zostanie mu przelana, zgodnie z planem płac, 30 października. W tej sytuacji pracownik nie skorzysta ze zwolnienia, a płatnik potrąci zaliczkę na PIT. Gdyby przelew nastąpił 15 października, wynagrodzenie byłoby jeszcze zwolnione z PIT.

Zasada ta ma zastosowanie do przychodów uzyskanych w bieżącym roku (po 31 lipca), jak i w kolejnych latach podatkowych – twierdzi Ministerstwo Finansów. Z odpowiedzi resortu można więc wnioskować, że przepis przejściowy nie wprowadza odrębnych zasad stosowania zwolnienia w stosunku do bieżącego roku.

W urodziny też zwolnienie

Dobra wiadomość jest taka, że w świetle wyjaśnień MF wypłata dokonana w dniu 26. urodzin również nie jest opodatkowana (podlega zwolnieniu). Gdyby bowiem stosować przepisy kodeksu cywilnego, to wniosek mógłby być inny. Zgodnie z art. 112 k.c. przy obliczaniu wieku osoby fizycznej termin oznaczony w latach upływa z początkiem ostatniego dnia. To by wskazywało, że zwolnienie należy się tylko do dnia poprzedzającego dzień urodzin.

Ministerstwo Finansów przyjęło jednak wykładnię korzystną dla podatników.

Przykład

Podatnik urodził się 20 października 1993 r. Przychód pozostawiony mu do dyspozycji 20 października 2019 r. będzie jeszcze zwolniony z PIT.

MF dodało również, że zwolnieniem są objęte przychody, które podatnik otrzyma do dnia 26. urodzin, niezależnie od tego, za jaki okres podatnik otrzymał należność.

Dzień wypłaty

Nasuwa się jeszcze jedno pytanie – skoro dla celów zwolnienia z PIT tak istotna jest data urodzin, to czy decydujący jest moment zlecenia przelewu przez pracodawcę, czy otrzymania pensji?

W odpowiedzi Ministerstwo Finansów wyjaśnia, że wprowadzenie zwolnienia dla młodych nie zmieniło zasad dotyczących momentu powstawania przychodu. Tak, jak dotychczas, w przypadku należności ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz z umów-zleceń, przychód powstaje w momencie jego otrzymania lub postawienia go do dyspozycji, a więc w momencie obciążenia rachunku pracodawcy – wyjaśnia MF. W przypadku zatem przelewów istotny jest dzień obciążenia konta firmy. Jest to bowiem moment wypłaty.

Zwolnienie z PIT dla młodych

Odpowiedź Ministerstwa Finansów na pytania DGP:

Przepis art. 5 ust. 3 ustawy nowelizującej należy stosować łącznie z art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT, zgodnie z którym wolne od podatku są przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów-zleceń, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT, otrzymane przez podatnika do ukończenia 26. roku życia, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty limitu.

Zatem w przypadku, gdy podatnik kończy 26 lat w bieżącym roku podatkowym (np. 18 września), to zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 148 ustawy PIT ma zastosowanie również we wrześniu, jednakże wyłącznie do przychodów otrzymanych do dnia 26. urodzin, czyli nie później, niż 18 września 2019 r. Zasada ta ma zastosowanie zarówno do przychodów uzyskanych w bieżącym roku (po 31 lipca), jak i w kolejnych latach podatkowych.

W odniesieniu do przychodów otrzymanych w miesiącu utraty prawa do zwolnienia (w omawianym przykładzie jest to wrzesień) nie ustala się proporcji kwoty zwolnienia. Jednocześnie, jeżeli w miesiącu utraty prawa do zwolnienia podatnik – oprócz przychodów objętych zwolnieniem – otrzyma podlegające opodatkowaniu przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy oraz umów-zleceń, o których mowa w art. 13 pkt 8 ustawy PIT, obowiązek obliczenia i pobrania zaliczki w związku z tymi przychodami występuje już w tym miesiącu (czyli we wrześniu). 

Wytłuszczenia pochodzą od redakcji

opinia

Wyjaśnienia ministerstwa mogą zaskoczyć wielu płatników

Anna Misiak partner, szef zespołu podatków osobistych i doradztwa dla Pracodawców w MDDP

W świetle wyjaśnień MF regulacja przejściowa na ten rok staje się bezprzedmiotowa. Artykuł 5 nowelizacji jasno mówi, że zwolnienie powinno się stosować do końca miesiąca, w którym pracownik kończy 26 lat. Tymczasem stanowisko resortu jest takie, że już w tym roku płatnicy stosujący zwolnienie (na podstawie oświadczeń otrzymanych od swoich pracowników) powinni kontrolować moment wypłaty, jeżeli chcą, by ich pracownicy czy zleceniobiorcy korzystali ze zwolnienia w miesiącu, w którym kończą 26 lat. Płatnicy mogli spodziewać się, że taki mechanizm będzie miał zastosowanie dopiero od 2020 r.

Z pewnością krytycznie należy ocenić to, że przepisy są pisane pośpiesznie i nieprecyzyjnie, a Ministerstwo Finansów tłumaczy, jak należy je stosować, dopiero po ich wejściu w życie, gdy pojawiają się coraz to nowe wątpliwości.

Dla płatników i podatników istotne na ten moment jest to, że wypłata dokonana po dniu 26. urodzin pracownika nie jest objęta zwolnieniem. Stosuje się je do dnia urodzin włącznie, co wprost wynika ze stanowiska MF. Oznacza to, że ulgą zostały objęte przychody, które podatnik otrzyma w wyniku przelewu zrobionego najpóźniej w dniu jego 26. urodzin.

Jeśli przelewy pensji są robione w firmie zbiorczo, danego dnia miesiąca (a tak zwykle jest), to pracownicy, dla których dzień 26. urodzin przypada w danym miesiącu po dniu wypłaty, z ulgi po prostu nie skorzystają, a więc za ten miesiąc ją stracą.

W przypadku płatników, którzy mają systemowo rozwiązany temat naliczania i wypłacania pensji, praktycznym problemem może być zmiana modelu wypłat tylko dla niektórych pracowników – tych, którzy kończą 26 lat przed dotychczas zaplanowaną wypłatą. Mimo chęci ze strony pracodawcy trudnością może być umożliwienie takim pracownikom skorzystania ze zwolnienia. 

Masz pytania i wątpliwości dotyczące zwolnienia z PIT dla młodych? Napisz do nas: pit26@infor.pl

]]

<![CDATA[

Niby drobiazg, ale przecież – przypomnijmy – brak zgłoszenia lub przekazanie danych niezgodnych ze stanem rzeczywistym jest wykroczeniem skarbowym, za które grozi grzywna (art. 81 kodeksu karnego skarbowego). A zasadą jest, że podatnicy muszą zgłaszać fiskusowi wszystkie rachunki bankowe wykorzystywane w działalności gospodarczej. Obowiązek ten wynika z art. 5 ust. 3 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, zwanej potocznie ustawą o NIP (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 869 ze zm.).

Owszem już w maju 2018 r. Ministerstwo Finansów zapewniało na łamach DGP, że po wejściu w życie przepisów o podzielonej płatności (co miało miejsce 1 lipca 2018 r.) nie trzeba będzie wykazywać rachunków VAT w zgłoszeniu NIP-2, ani w żadnym innym.

Później, po prawie dwóch miesiącach, powtórzyło to jeszcze w opublikowanych (z datą 29 czerwca 2018 r.) objaśnieniach podatkowych dotyczących mechanizmu podzielonej płatności.

Problem polega na tym, że objaśnień nijak nie da się już znaleźć na stronie Ministerstwa Finansów (strona jest fatalna, problemem jest wyszukanie czegokolwiek). Nie da się ich nawet „wygooglać”, bo linki i tak prowadzą do strony MF. Słowem pozostała tylko informacja prasowa, o ile ktoś zaprenumerował Dziennik Gazetę Prawną.

I oto 1 września br., w ustawie o NIP wprowadzono zmiany. Konkretnie – w kilku jej przepisach: w art. 5 ust. 2b pkt 2 (dotyczy podatników wpisanych do Krajowego Rejestru Sądowego), art. 5 ust. 3 (pozostali podatnicy niebędący osobami fizycznymi) i art. 5 ust. 4 (podatnicy – osoby fizyczne).

W każdym z nich dodano sformułowanie „z wyjątkiem rachunku VAT w rozumieniu art. 2 pkt 37 ustawy z dnia 11marca 2004 r. o podatku od towarów i usług”.

Czyż nie można było tak od razu?

Od czasu uchwalenia przepisów o split paymencie (15 grudnia 2017 r.) do wejścia w życie najnowszych zmian (Dz.U. z 2019 r. poz. 1018) minęło ponad półtora roku. Po drodze było 10 innych nowelizacji ustawy o VAT, którymi można było rozwiązać problem zgłaszania rachunków VAT (nie licząc mnóstwa innych nowelizacji, którymi również można było zmienić ustawę o NIP). Ministerstwu Finansów się jednak nie spieszyło.

Czyżby chciało w ten sposób zakomunikować, że w tym czasie rachunki VAT należało jednak wykazywać? Bo jakby nie czytać przepisów, wynikało z nich to jednoznacznie. Nie ma lepszego potwierdzenia niż aktualna nowelizacja. A któż po kilku latach, przy kontroli, powoła się na objaśnienia, gdy ich już po roku nie można znaleźć? 

]]

<![CDATA[

10 września

miesięczne sprawozdania Rb-23, Rb-27, Rb-28, Rb-28NW, Rb-28 Programy, Rb-28NW Programy, Rb-28 Programy WPR, Rb28-UE, Rb-28UE WPR za sierpień 2019 r. ‒ dysponenci środków budżetu państwa trzeciego stopnia miesięczne sprawozdania Rb-27S, Rb-28S za sierpień 2019 r. ‒ jednostki budżetowe (nie dotyczy jednostkowego sprawozdania Rb-27S jednostki samorządu terytorialnego jako jednostki budżetowej i jako organu), jednostki obsługujące

12 września

miesięczne sprawozdania Rb-23A, Rb-24, Rb-27 z wykonania dochodów budżetu państwa za sierpień 2019 r. ‒ urzędy skarbowe

16 września

miesięczne sprawozdania Rb-23, Rb-27, Rb-28, Rb-28NW, Rb-28 Programy, Rb-28NW Programy, Rb-28 Programy WPR, Rb-28UE, Rb-28UE WPR za sierpień 2019 r. ‒ dysponenci środków budżetu państwa drugiego stopnia

18 września

miesięczne sprawozdania Rb-23A, Rb-24, Rb-27 z wykonania dochodów budżetu państwa za sierpień 2019 r. ‒ izby administracji skarbowej

20 września

miesięczne sprawozdania Rb-23, Rb-27, Rb-28, Rb-28NW za sierpień 2019 r. ‒ dysponenci części budżetowych (z wyjątkiem dysponenta części 77) miesięczne sprawozdania Rb-28 Programy, Rb-28NW Programy, Rb-28 Programy WPR, Rb-28UE, Rb-28UE WPR za sierpień 2019 r. ‒ dysponenci części budżetowych

23 września

jednostkowe miesięczne sprawozdanie Rb-27S jednostki samorządu terytorialnego (jako jednostki budżetowej i jako organu) za sierpień 2019 r. ‒ jednostki samorządu terytorialnego

25 września

miesięczne sprawozdania Rb-FUS za sierpień 2019 r. ‒ prezes ZUS miesięczne sprawozdania Rb-FER za sierpień 2019 r. ‒ prezes KRUS

30 września

miesięczne sprawozdania Rb-27 za sierpień 2019 r. ‒ dysponent części 77 miesięczne sprawozdania Rb-27UE za sierpień 2019 r. ‒ dysponent części 87 ]]

<![CDATA[

Takie stanowisko przedstawił Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) w interpretacji wydanej dla jednego z przedsiębiorców (decyzja z 30 lipca br., znak DW.400.8.2019.RCZ). Co do zasady jest tak, że pracodawcy, którzy mają minimum 25 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty są zwolnieni z obowiązku wpłat na PFRON, jeśli osiągają 6 proc. wskaźnika zatrudnienia osób z dysfunkcjami. Od tej reguły są jednak przewidziane wyjątki. Zgodnie z art. 21 ust. 2b ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1172 ze zm.) z konieczności wnoszenia należności na fundusz zwalnia posiadanie 2 proc. wskaźnika, przy czym dotyczy to tylko wymienionych w nim podmiotów, w tym m.in. publicznych i niepublicznych uczelni, szkół, przedszkoli, żłobków.

Pytanie do PFRON skierował pracodawca, który prowadzi trzy placówki oświatowe: przedszkole, podstawówkę oraz szkołę języka angielskiego. Dotyczyło ono tego, czy z uwagi na ten ostatni typ placówki może być traktowany jako jeden pracodawca uprawniony do stosowania obniżonego wskaźnika zatrudnienia niepełnosprawnych w wysokości 2 proc. Jego zdaniem jest to możliwe, bo szkoła języka angielskiego jest umieszczona w rejestrze Systemu Informacji Oświatowej, w ewidencji placówek prowadzonych przez urząd miasta, a także korzysta ze zwolnienia z podatku od nieruchomości, spełnia więc kryteria charakterystyczne dla jednostek publicznych i niepublicznych z mocy prawa.

Jednak PFRON wskazał, że przedsiębiorca nie ma racji. Powołuje się przy tym na art. 2 pkt 2 prawa oświatowego, który mówi o szkole, oraz art. 2 pkt 4, który stanowi o placówkach kształcenia ustawicznego i praktycznego oraz o ośrodkach dokształcania i doskonalenia zawodowego, które umożliwiają uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Tym samym szkoła języka angielskiego, która jest właśnie taką placówką, nie może być uznawana za szkołę w rozumieniu art. 2 pkt 2 prawa oświatowego. PFRON dodaje przy tym, że w praktyce w języku potocznym nazwa „szkoła” jest często wykorzystywana na określenie różnych podmiotów prowadzących szeroko rozumianą działalność szkoleniowo-edukacyjną, np. szkoła nauki jazdy, czy języków obcych.

Jednocześnie pracodawca na potrzeby skorzystania z uprawnienia wynikającego z art. 21 ust. 2b ustawy nie może prowadzić działalności w żadnym innym zakresie niż wymieniony w jego treści. Tymczasem szkoła języka angielskiego nie jest objęta tym przepisem. 

]]

<![CDATA[

Minister Borys-Szopa uczestniczyła w zorganizowanej w Zabrzu konferencji nt. przygotowań ZUS do wdrożenia tzw. dodatku 500 plus dla osób niesamodzielnych. "Jesteśmy zaledwie miesiąc przed wejściem w życie ustawy dotyczącej świadczenia. Uprawnionych do niego w skali całego kraju będzie ok. 850 tys. osób; skierowany do nich transfer finansowy to ok. 4,5 mld zł" - mówiła minister na briefingu.

"To ważna ustawa, wprowadzająca nieznane do tej pory świadczenie, skierowane do osób najbardziej zapomnianych, najbardziej potrzebujących. (…) Przez całe lata nie widzieliśmy tego problemu; cieszę się bardzo, że (…) będziemy tę rewolucyjną zmianę wprowadzać" - zadeklarowała szefowa MRPiPS.

Jak wypełnić wniosek o świadczenie uzupełniające? >>>>>

Omawiając przedstawione w środę informacje przedstawicieli ZUS nt. przygotowań do wdrożenia świadczenia, Borys-Szopa zaznaczyła, że jest w tej kwestii "spokojną optymistką". "Czuwamy nad dzisiejszym uruchomieniem wniosków na stronach internetowych (…); bezpiecznie przeprowadzimy tę ważną z punktu widzenia społecznego reformę" - dodała.

Prezes ZUS prof. Gertruda Uścińska zaznaczyła, że Zakład zmierza do realizacji ustawowego, 30-dniowego terminu rozpatrywania wniosków (60-dni w początkowym okresie przejściowym). Potwierdziła też gotowość do działań edukacyjnych i informacyjnych w związku z ustawą.

"Ze względu na zasięg ustawy, jej wrażliwość i jej wyczucie społeczne chcieliśmy, żeby już we wrześniu osoby zainteresowane – czy to bezpośrednio, czy przez swoich pełnomocników – dowiedziały się o swoich uprawnieniach i mogły składać wnioski; aby 1 października z tym pewnym ułatwieniem rozpocząć stosowanie przepisów ustawy" - wyjaśniła Uścińska

"Jest 2 września; wnioski, formularze dostępne są już na salach obsługi klientów, a także w formie elektronicznej, jeżeli chodzi o platformę usług elektronicznych. Ponieważ ustawa wchodzi od 1 października, (formularze - PAP) będą dostępne już według wszelkich zasad on-line w październiku” - dodała.

Wraz z wejściem w życie ustawy, 1 października br. ZUS rozpocznie rozpatrywanie wniosków o dodatek. Z szacunków Zakładu wynika, że od października br. do marca 2020 r. wnioski o nowe świadczenie może złożyć nawet ok. 850 tys. osób. Spośród nich ok. 600 tys. osób będzie musiało przejść badanie przez lekarza orzecznika ZUS, który ustali ich niezdolność do samodzielnej egzystencji.

W tym kontekście prezes ZUS akcentowała, że przygotowując się do wdrożenia ustawy o tak dużym zasięgu, Zakład wykorzystuje swoje doświadczenia z dotychczasowych wielkich projektów, jak tzw. ustawa wiekowa (przywracającą wiek emerytalny) czy elektroniczne zaświadczenia o czasowej niezdolności do pracy.

Jak wyjaśniła Uścińska, realizacja pierwszej z tych ustaw wiązała się z wypracowaniem określonego modelu zarządzania wielkim przedsięwzięciem, przenoszonym teraz do ustawy na rzecz ochrony osób niesamodzielnych. Z kolei elektroniczne zaświadczenia wiązały się pozyskaniem ponad 150 tys. lekarzy-orzeczników.

"Liczymy – i to nam się już realizuje – że ci lekarze wesprą nas w orzecznictwie o niezdolności do samodzielnej egzystencji na rzecz właśnie takiego świadczenia. Z 850 tys. potencjalnych uprawnionych zdecydowana mniejszość nie posiada takiego orzeczenia" - przypomniała prezes ZUS.

500 plus dla osób niesamodzielnych to świadczenie skierowane do osób, które wymagają opieki długoterminowej, czyli osób niesamodzielnych, wymagających pomocy i wsparcia osób trzecich w pełnieniu funkcji życiowych.

O świadczenie uzupełniające będą mogły wystąpić osoby, które ukończyły 18 lat i są niezdolne do samodzielnej egzystencji (co potwierdza orzeczenie o niezdolności do samodzielnej egzystencji samoistne lub w połączeniu z orzeczeniem o: całkowitej niezdolności do pracy, albo o całkowitej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym lub o całkowitej niezdolności do służby), a suma przysługujących im świadczeń z funduszy publicznych nie przekracza 1,6 tys. zł.

Aby otrzymać świadczenie, trzeba złożyć wniosek do ZUS lub do innego organu rentowego. Świadczenie będzie przysługiwać od miesiąca, w którym zostały spełnione warunki wymagane do jego przyznania, nie wcześniej niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek.

ZUS zapewniał w ostatnich dniach, że przygotowuje się do obsługi tego przedsięwzięcia pod względem informatycznym, orzeczniczym, szkoleń pracowników i informacyjno-edukacyjnym. W pierwszych dwóch miesiącach obowiązywania ustawy Zakład będzie miał nie 30, lecz 60 dni na rozpatrzenie wniosku i wydanie decyzji w sprawie świadczenia, licząc od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

]]

<![CDATA[

"Ustawa zmierza do rozwiązania problemu wyczerpywania się sum gwarancyjnych, do wysokości których zakłady ubezpieczeń odpowiadają za szkodę, w przypadku obowiązkowych ubezpieczeń odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych oraz rolników z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego" - poinformowała w poniedziałek w komunikacie Kancelaria Prezydenta RP.

Wyjaśniła, że poszkodowanemu przysługiwać będzie roszczenie o wypłatę renty do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego, ograniczone do wysokości sumy gwarancyjnej ustalonej na dzień zgłoszenia roszczenia, jeżeli zakład ubezpieczeń nie był zobowiązany do wypłaty renty na podstawie orzeczenia sądu ustalającego inną wysokość sumy gwarancyjnej, niż ustalona w umowie ubezpieczenia.

Roszczenie o wypłatę renty przysługiwać ma za okresy przypadające po dniu wejścia w życie ustawy.

"Poszkodowany zgłaszał będzie roszczenie o wypłatę renty do Funduszu za pośrednictwem zakładu ubezpieczeń, który był zobowiązany do zaspokajania roszczeń na podstawie umowy ubezpieczenia. W przypadku gdy do zaspokajania roszczeń zobowiązany był Fundusz, a także w przypadku gdy zakład ubezpieczeń zobowiązany do zaspokajania roszczeń na podstawie umowy ubezpieczenia już nie istnieje, poszkodowany zgłosi roszczenie o wypłatę renty bezpośrednio do Funduszu" - czytamy.

Roszczenie o wypłatę renty ulegać będą przedawnieniu w trzyletnim terminie określonym w art. 118 Kodeksu cywilnego dla roszczeń o świadczenia okresowe.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

]]

<![CDATA[

Resort wyjaśnił, że chodzi o przepisy, które umożliwiają stosowanie kas rejestrujących w postaci oprogramowania, które będzie można zainstalować np. na smartfonach czy tabletach. Ma to być alternatywa dla obecnie użytkowanych kas w tradycyjnych. "Jest to nowe rozwiązanie, które spełnia oczekiwania podatników i obniża koszty stosowania kas rejestrujących" - wyjaśniło MF.

W projekcie określono również minimalne wymagania techniczne skierowane do producentów, którzy chcieliby przygotować odpowiednią aplikację dla podatników

Projekt został skierowany do konsultacji 12 sierpnia 2019 r. Jest on dostępny na stronie Rządowego Centrum Legislacji. Konsultacje potrwają do 28 sierpnia 2019 r.

]]

<![CDATA[

"Do Krajowej Administracji Skarbowej docierają sygnały o podejrzanych wiadomościach e-mail, w których nadawca przesyła wezwanie do uiszczenia zaległego podatku VAT wraz z numerem konta, na które należy wpłacić należności" - poinformowało Ministerstwo Finansów we wtorkowym komunikacie.

Resort przestrzega, że tego typu wiadomości są fałszywe i nie zostały wysłane z serwerów Krajowej Administracji Skarbowej.

"Otwieranie linków lub załączników zamieszczonych w takich wiadomościach, jak również wysyłanie odpowiedzi do nadawcy, jest niebezpieczne, ponieważ może spowodować zainfekowanie komputera szkodliwym oprogramowaniem i przekazanie naszych danych nieuprawnionym osobom" - ostrzega ministerstwo.

MF w komunikacie podało przykład fałszywego e-maila, zatytułowanego "Podatek Vat". Resort przywołał też treść e-maila (pisownia oryginalna): "Witam, przesylamy wezwanie do uiszczenia zaleglego podatku VAT pod grozba kary wynoszancej od 5 tys. do 500 tys. zl okres na wplacenie zaleglosci wynosi 7 dni roboczych od dnia dzisiejszego Rachunek na ktory nalezy wplacic nalezny podatek to PKO BP 20 1020 1332 0000 1502 0633 5436 z tytulem zalegly podatek VAT".

Wiadomość jest podpisana imieniem i nazwiskiem, podane są również telefony kontaktowe oraz adres strony internetowej: www.KrajowaAdministracjaSkarbowa.pl oraz e-mai: www.kas@mail.pl

Na dole fałszywego maila dołączony jest również załącznik: Podatek VAT.PDF.js

Resort apeluje o nieotwieranie linków i załączników z e-maili od nieznanych nadawców, a także nieodpowiadanie na takie wiadomości.

]]

<![CDATA[

O uproszczonych uprzednich porozumieniach cenowych (z ang. Advance Pricing Agreements – APA) nie ma już słowa w najnowszej, opublikowanej wczoraj wersji projektu ustawy o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych.

Tak zwane małe APA miały przynajmniej w części zastąpić zwykłe uprzednie porozumienia cenowe, zawierane z szefem Krajowej Administracji Skarbowej.

Skutki odstąpienia przez MF od idei uproszczonych APA odczują firmy realizujące transakcje z podmiotami powiązanymi. Pozostanie im nie tylko zawieranie zwykłych APA (co jest długotrwałe i kosztowne), lecz także problem z limitowaniem kosztów usług niematerialnych.

– Podatnicy, którzy chcą „obronić” koszty usług niematerialnych poniesione w 2018 r., mają czas na złożenie wniosku o zwykłą APA tylko do końca 2019 r. Składając wniosek w 2020 r., najprawdopodobniej stracą możliwość odliczenia od przychodu całości wydatków na usługi niematerialne z lat 2018–2019 – mówi Anna Wcisło, partner w zespole cen transferowych CRIDO.

Dodaje, że uproszczone APA w wersji zaproponowanej przez Ministerstwo Finansów nie były wprawdzie idealne, ale i tak ich wprowadzenie byłoby ogromnym ułatwieniem dla wielu podatników.

Rodzaj glejtu

Uprzednie porozumienie cenowe to rodzaj glejtu, że rozliczenia firmy z podmiotami powiązanymi są prawidłowe. Oznacza ono, że skarbówka nie zakwestionuje kosztu podatkowego, a jeśli dotyczy on zakupu usług niematerialnych – nie zastosuje limitu zapisanego w art. 15e ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem, jeśli koszty usług niematerialnych przekroczą 3 mln zł rocznie, to od nadwyżki przychodu można odliczyć tylko 5 proc. tzw. podatkowej EBITDA.

Zwykła procedura APA jest mocno sformalizowana, kosztowna (za wniosek płaci się nawet 200 tys. zł) i długotrwała. Nie cieszy się więc dużym zainteresowaniem przedsiębiorców.

Jej popularność wzrosła pod koniec 2018 r., gdy firmy zaczęły składać wnioski o APA z nadzieją na wejście w życie uproszczeń. Uproszczona APA miała być tańsza (20 tys. zł), szybsza (miała trwać do trzech miesięcy) i prostsza.

Co więcej, złożone już wnioski o zwykłą APA miały być przekształcone w procedurę uproszczoną, a ułatwienia miały dotyczyć również wydatków poniesionych w 2018 r. Firmy liczyły więc na to, że odzyskają nadpłacony CIT.

Dlaczego MF zrezygnowało z ułatwień? Nieoficjalnie mówi się o tym, że nie było zgody w obrębie rządu.

Rozstrzyganie międzynarodowych sporów

Wprowadzeniu uproszczeń nie sprzyjały też liczne zastrzeżenia zgłoszone w trakcie konsultowania projektu nowelizacji, w której zakładano również inne zmiany podatkowe. Miały one dotyczyć m.in. procedur rozstrzygania sporów w zakresie podwójnego opodatkowania.

Te akurat przepisy pozostaną, bo ich wprowadzenie wymusza unijna dyrektywa. Co więcej, powinny one obowiązywać już od początku lipca br.

– Dyrektywa została przyjęta w październiku 2017 r., a prace nad nową ustawą oficjalnie rozpoczęto dopiero w tym roku. Ministerstwo Finansów zachowało się więc niefrasobliwie, bo istnieje duże zagrożenie, że nie uda się uchwalić ustawy w tej kadencji Sejmu – zwraca uwagę dr Hanna Filipczyk, doradca podatkowy w Enodo Advisors.

– Wydaje się, że niepotrzebnie połączono tak wiele problematycznych kwestii w jednym dokumencie, a resort finansów z dużym opóźnieniem próbuje naprawić ten błąd – dodaje Anna Wcisło.

W połowie lipca br. wiceminister finansów Leszek Skiba zapewnił, że projekt ciągle pozostaje jednym z priorytetów resortu finansów w tej kadencji Sejmu (odpowiedź na poselską interpelację nr 32021, patrz również odpowiedź MF na pytanie DGP).

Program współdziałania

Do najnowszej wersji projektu nowelizacji dodano przepisy o programie współdziałania pomiędzy fiskusem a największymi podatnikami (o przychodach powyżej 50 mln euro). Znalazłyby się one w ordynacji podatkowej.

Firmy, które zdecydowałyby się na takie współdziałanie ze skarbówką, musiałyby przejść wstępny audyt swoich rozliczeń. W praktyce cała ich działalność musiałaby być transparentna dla KAS.

Co w zamian? Wobec przedsiębiorcy nie byłaby np. stosowana klauzula przeciw unikaniu opodatkowania, fiskus nie kwestionowałby przyjętej metody cen transferowych, zezwoliłby na odliczanie całości kosztów usług niematerialnych.

MF zapewnia, że umowa o współdziałanie będzie opłacalna, stanie się „kolejną linią obrony podatnika przed popełnieniem ewentualnych błędów podatkowych”.

Zamiast uproszczeń

– Na zawarcie umowy o współdziałanie mogą liczyć jedynie największe firmy, których przychody przekroczą 50 mln euro i które przejdą wstępny audyt swoich rozliczeń przez fiskusa. Trudno więc to traktować jako alternatywę dla uproszczonej APA, bo z uwagi na takie kryteria większość firm zainteresowanych uproszczeniami w tym zakresie i tak nie mogłoby liczyć na zawarcie umowy o współdziałanie – zwraca uwagę dr Hanna Filipczyk.

Podobnego zdania jest dr Radosław Piekarz, doradca podatkowy z kancelarii A&RT.

– Przedsiębiorcy, którzy będą chcieli odliczyć od przychodu całość wydatków na usługi niematerialne, będą mieli alternatywę: albo podać fiskusowi cały katalog szczegółowych informacji na swój temat i przejść audyt rozliczeń, albo wystąpić o zwykłą APA. Wydaje się, że większość z nich wybierze drugie rozwiązanie – komentuje ekspert. ©℗

Łatwiej uniknąć podwójnego opodatkowania

Projekt nowelizacji zakłada trzy procedury rozstrzygania międzynarodowych sporów o podwójne opodatkowanie:

• Pierwsza została zapisana w unijnej dyrektywie 2017/1852 z 10 października 2017 r. Wynika z niej, że państwa będą miały realnie dwa lata (liczone od akceptacji wniosku podatnika) na wyjaśnienie, któremu z nich należy się podatek. W szczególnych sytuacjach termin będzie mógł być przedłużony jeszcze o rok. Jeśli procedura nadal nie przyniesie rezultatu, to poszkodowany podatnik będzie mógł zażądać powołania niezależnego komitetu składającego się z grupy od trzech do pięciu arbitrów. W jego skład wejdą zarówno przedstawiciele fiskusa, jak i niezależni specjaliści z obu krajów. Arbitrzy powinni rozpatrzyć spór, wydać swoją opinię i przesłać ją obu zainteresowanym krajom. Oba kraje będą związane decyzją komitetu, chyba że w międzyczasie same wymyślą alternatywny sposób osiągnięcia kompromisu. Nowe przepisy mają zasadniczo dotyczyć sporów powstałych po 2017 r.

• Druga procedura już istnieje i ma zapobiegać podwójnemu opodatkowaniu dochodów podmiotów powiązanych. Bazuje na konwencji arbitrażowej. Przedsiębiorca ma trzy lata od doręczenia protokołu kontroli lub decyzji podatkowej na złożenie wniosku o rozpoczęcie procedury wzajemnego porozumiewania się (ang. Mutual Agreement Procedure – MAP).

• Trzecia procedura także już istnieje. Przewidują ją międzynarodowe umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Jest ona dalece niedoskonała z powodu m.in. braku terminu na osiągnięcie porozumienia między administracjami obu krajów i braku zobowiązania do tego, aby takie porozumienie nastąpiło.

Odpowiedź MF na pytanie DGP

Założeniem projektu ustawy o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (UC 153) było zawarcie w jednej regulacji wszystkich zagadnień związanych z rozstrzyganiem sporów dotyczących podwójnego opodatkowania (tj. wynikających z umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, tzw. konwencji arbitrażowej i wspomnianej dyrektywy), a także instytucji, które pozwalają ograniczyć ryzyko powstania podwójnego opodatkowania, z jednoczesnym zabezpieczeniem interesu budżetu państwa – w postaci uprzednich porozumień cenowych, w tym nieistniejących do tej pory uproszczonych porozumień cenowych.

Na etapie konsultacji publicznych do projektu złożono wiele uwag, w tym głównie dotyczących uproszczonych porozumień cenowych. Wymagały one pogłębionej analizy, co spowodowało wydłużenie czasu przygotowania projektu.

Ostatecznie zdecydowano, w celu pilnego wdrożenia dyrektywy, o ograniczeniu zakresu przedmiotowego projektu ustawy, który aktualnie znajduje się na etapie komisji prawniczej, po przyjęciu go przez Stały Komitet Rady Ministrów. Jednocześnie projekt ustawy przewiduje, że przepisy działu II rozdziału 2. projektu ustawy, implementujące dyrektywę 2017/1852, stosuje się do kwestii spornych dotyczących dochodu lub majątku uzyskanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

]]

<![CDATA[

Zasiłek opiekuńczy jest świadczeniem wypłacanym przez ZUS. Przysługuje on każdej osobie, która jest objęta ubezpieczeniem chorobowym (np. osoby zatrudnione na umowie o pracę) po spełnieniu szeregu warunków. Zasiłek tego typu wypłacany jest z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, która wymaga zwolnienia od wykonywania pracy. Prawo do pobierania zasiłku opiekuńczego ma zarówno matka, jak i ojciec. Należy jednak pamiętać, że w tym samym czasie zasiłek pobierać może tylko jeden rodzic. Okres ubezpieczenia nie ma znaczenia.

Kiedy można skorzystać z zasiłku opiekuńczego?

Prawo do pobierania zasiłku opiekuńczego przysługuje w kilku sytuacjach.

Po pierwsze zasiłek opiekuńczy należy się w razie konieczności sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat w przypadku:a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza (nieprzewidziane zamknięcie żłobka/przedszkola/szkoły zachodzi wówczas, gdy rodzic jest zawiadomiony w terminie krótszym niż 7 dni przed ich zamknięciem), a także w przypadku choroby niani, z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywniającą, lub dziennego opiekuna sprawującego opiekę nad dzieckiem,b) porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki,c) pobytu małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym.

Po drugie zasiłek opiekuńczy przysługuje na czas osobistej opieki nad chorym dzieckiem w wieku do ukończenia 14 lat.

Za dzieci uważa się tu dzieci własne ubezpieczonego lub jego małżonka oraz dzieci przysposobione, a także dzieci przyjęte na wychowanie i utrzymanie.

Po trzecie zasiłek przysługuje w razie konieczności sprawowania osobistej opieki nad chorym dzieckiem niepełnosprawnym do ukończenia 18 lat. Dzieckiem niepełnosprawnym jest tu dziecko legitymujące się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności albo orzeczeniem o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji.

Zasiłek opiekuńczy jest wypłacany także w razie opieki nad dzieckiem niepełnosprawnym (definiowanym jak powyżej) do ukończenia 18 lat w przypadku:a) porodu lub choroby małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonkowi lub rodzicowi sprawowanie opieki,b) pobytu małżonka ubezpieczonego lub rodzica dziecka, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym.

Wreszcie po czwarte: zasiłek przysługuje także na czas opieki nad innym chorym członkiem rodziny. Za innych członków rodziny uważa się tu: małżonka, rodziców, rodzica dziecka, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat - jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z ubezpieczonym w okresie sprawowania opieki.

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy dotyczy tylko konieczności opieki nad dzieckiem przed upływem 8 tygodni po porodzie. Dotyczy to sytuacji, gdy ubezpieczona matka dziecka przed upływem 8 tygodni po porodzie:

przebywa w szpitalu albo w innym zakładzie leczniczym ze względu na stan zdrowia uniemożliwiający jej sprawowanie osobistej opieki nad dzieckiem albolegitymuje się orzeczeniem o niezdolności do samodzielnej egzystencji, alboporzuciła dziecko

W takich sytuacjach ubezpieczonemu ojcu dziecka lub ubezpieczonemu członkowi najbliższej rodziny przysługuje dodatkowy zasiłek opiekuńczy w wymiarze do 8 tygodni. Warunkiem uzyskania prawa do dodatkowego zasiłku opiekuńczego jest przerwanie zatrudnienia lub innej działalności zarobkowej w celu sprawowania osobistej opieki nad noworodkiem. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje niezależnie od zasadniczego zasiłku opiekuńczego przyznawanego na zasadach ogólnych.

Ile dni zasiłku opiekuńczego przysługuje?

Zasiłek opiekuńczy przysługuje przez okres niezbędnego zwolnienia od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, nie dłużej jednak niż przez okres:

60 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad dziećmi: w wieku do ukończenia 8 lat w opisanych wyżej przypadkach oraz w wieku do lat 14 w przypadku choroby;30 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad dziećmi niepełnosprawnymi;14 dni w roku kalendarzowym, jeżeli opieka sprawowana jest nad innymi członkami rodziny.

Zasiłek opiekuńczy przysługuje łącznie na opiekę nad dziećmi i innymi członkami rodziny za okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym. W przypadku gdy opieka jest sprawowana wyłącznie nad dziećmi niepełnosprawnymi oraz innymi członkami rodziny - wówczas zasiłek opiekuńczy przysługuje łącznie za okres nie dłuższy niż 30 dni w roku kalendarzowym.

Zasiłek opiekuńczy nie przysługuje, jeżeli poza ubezpieczonym są inni członkowie rodziny pozostający we wspólnym gospodarstwie domowym, mogący zapewnić opiekę dziecku lub choremu członkowi rodziny. Nie dotyczy to jednak opieki sprawowanej nad chorym dzieckiem w wieku do 2 lat. 

]]